9 De bevelen des HEEREN zijn recht, verblijdende het hart; het gebod des HEEREN is zuiver, verlichtende de ogen.

De wet is volmaakt, het gebod is zuiver, niet ter verbetering vatbaar. Ook in het Nieuwe Testament bevestigt Paulus dat de wet heilig, het gebod heilig, en rechtvaardig en goed is in Romeinen 7:12. De 10 geboden met ook het sabbatsgebod zijn niet vaag of onduidelijk maar heilig, volmaakt, recht en zuiver!

Ook de gedachten van de mens die zelf met zijn gedachten de eerste dag van de week hoger acht dan de sabbat (wat God ons niet in Zijn Woord leert) zijn ijdelheid!

Een zondagsgebod leren wat God niet leert is toedoen aan Zijn Woorden.

Een sabbatsgebod afschaffen wat God niet leert is afdoen aan Zijn Woorden.

Christus leert dat de wet (in het Hebreeuws Thora!) niet ontbonden, niet aangepast zal worden maar dat Hij ze vervuld (volkomen onderhouden) heeft om de straf op onze wetsovertreding weg te nemen. Zijn geboden blijven geheel onveranderd zoals Christus leert.

18  Want voorwaar zeg Ik u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota noch één tittel van de Wet voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied.

De hemel en de aarde zullen eerder voorbijgaan dan dat de kleinste letters van de Wet (Thora!) zullen wijzigen.

Het sabbatsgebod is niet gewijzigd. Zijn sabbatten worden zelfs in de nieuwe hemel en op de nieuwe aarde gevierd, zie Jesaja 66:22-23 !

19  Zo wie dan één van deze minste geboden zal ontbonden en de mensen alzo zal geleerd hebben, die zal de minste genaamd worden in het Koninkrijk der hemelen; maar zo wie dezelve zal gedaan en geleerd hebben, die zal groot genaamd worden in het Koninkrijk der hemelen.

De zondag leren als wekelijkse rustdag gaat rechtstreeks in tegen Christus woorden, zie ook Matthéüs 28:19 en Johannes 15:10 hieronder.

Gods wil die Hij ons leert door Zijn Woord is onder andere het heiligen van Zijn sabbat. Besef wat het inhoudt als u Zijn wil niet wilt doen terwijl u erop gewezen bent op grond van Gods Woord. Dan kunt u niet meer in uw onwetendheid de sabbat ontheiligen.

Na Zijn opstanding, vlak voor de hemelvaart van Christus leert Hij ons:

Onderhoudende alles wat Ik u geboden heb! God en dus ook Jezus heeft ons geboden de door God geheiligde sabbat te heiligen wat Jezus ook in Zijn leven heeft gedaan. Christus heeft niet geleerd dat de door God geheiligde sabbat afgeschaft is.

Gods Woord leert de sabbat, hoort en volgt dit waarachtige Woord. Heilig Zijn sabbat!

Pas de geboden niet aan naar uw eigen inzettingen maar bewaar ze. Christus leert ons dat als we Hem liefhebben dan ook Zijn geboden bewaren, niet aanpassen. Hij herhaalt dit vele keren in de Bijbel.

Zoals Jezus zelf leert dat Hij de geboden Zijns Vaders heeft gehouden gebiedt Hij ons ook om Zijn heilige geboden te houden, niet de rustdag op de eerste dag in plaats van de zevende dag. God heeft de 7^e dag geheiligd niet de 1^e dag. Jezus heeft heel de Thora met de 10 geboden gehouden, ook heeft Hij de door God geheiligde sabbat geheiligd. Hij leert niet dat dit na Zijn opstanding anders zou worden maar juist dat dit zo zou blijven. Als dit anders had moeten worden dan had Hij dit ons geleerd. Christus leerde juist dat er geen jota of tittel van de wet zou veranderen en dat wij dienen te leren en te onderhouden alles wat Hij ons geboden heeft.

Gij zijt vrienden als gij doet wat Hij u gebiedt, Zijn geboden gehoorzamen met het heiligen van de 7^e dag, de sabbat.

Als we niet konden weten dat we de sabbat moesten heiligen dan hadden wij geen zonde. Wij leefden dan in onwetendheid hierin. Mensen zijn er nu echter op gewezen vanuit Gods Woord, dat geheel waarachtig is en hebben dan geen voorwendsel (verontschuldiging) voor de sabbatsontheiliging.

Zie de toelichting bij Johannes 15:22 hierboven.

2 Gelijkerwijs Gij Hem macht gegeven hebt over alle vlees, opdat al wat Gij Hem gegeven hebt, Hij hun het eeuwige leven geve.

3 En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, den enigen waarachtigen God, en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt. 

Christuskennis betekent het willen volgen van Hem in leer en leven waartoe Hij ons opdracht geeft. Zie ook hoofdstuk ‎6 over Christuskennis.

4 Ik heb U verheerlijkt op de aarde; Ik heb voleindigd het werk, dat Gij Mij gegeven hebt om te doen;

5 En nu verheerlijk Mij, Gij Vader, bij Uzelven, met de heerlijkheid, die Ik bij U had, eer de wereld was.

6 Ik heb Uw Naam geopenbaard den mensen, die Gij Mij uit de wereld gegeven hebt. Zij waren Uw, en Gij hebt Mij dezelve gegeven; en zij hebben Uw woord bewaard.

7 Nu hebben zij bekend, dat alles, wat Gij Mij gegeven hebt, van U is.

8 Want de woorden, die Gij Mij gegeven hebt, heb Ik hun gegeven, en zij hebben ze ontvangen, en zij hebben waarlijk bekend, dat Ik van U uitgegaan ben, en hebben geloofd, dat Gij Mij gezonden hebt. 

Christus heeft de woorden Gods aan ons gegeven, niets anders, geen zondagsgebod.

9 Ik bid voor hen; Ik bid niet voor de wereld, maar voor degenen, die Gij Mij gegeven hebt, want zij zijn Uw.

10 En al het Mijne is Uw, en het Uwe is Mijn; en Ik ben in hen verheerlijkt.

11 En Ik ben niet meer in de wereld, maar deze zijn in de wereld, en Ik kome tot U, Heilige Vader, bewaar ze in Uw Naam, die Gij Mij gegeven hebt, opdat zij een zijn, gelijk als Wij.

12 Toen Ik met hen in de wereld was, bewaarde Ik ze in Uw Naam. Die Gij Mij gegeven hebt, heb Ik bewaard, en niemand uit hen is verloren gegaan, dan de zoon der verderfenis, opdat de Schrift vervuld worde.

13 Maar nu kom Ik tot U, en spreek dit in de wereld, opdat zij Mijn blijdschap vervuld mogen hebben in zichzelven.

14 Ik heb hun Uw woord gegeven; en de wereld heeft ze gehaat, omdat zij van de wereld niet zijn, gelijk als Ik van de wereld niet ben.

Gods woorden zijn niet anders doorgegeven door Christus.

15 Ik bid niet, dat Gij hen uit de wereld wegneemt, maar dat Gij hen bewaart van den boze.

16 Zij zijn niet van de wereld, gelijkerwijs Ik van de wereld niet ben.

17 Heilig ze in Uw waarheid; Uw woord is de waarheid.

Gods Woord met daarin de sabbat is de waarheid, het menselijke zondagsgebod is leugen.

18 Gelijkerwijs Gij Mij gezonden hebt in de wereld, alzo heb Ik hen ook in de wereld gezonden.

Zoals Christus in de wereld is gezonden door Zijn Vader zo zond Hij de discipelen in de wereld met de opdracht:

Matthéüs 28:19 Gaat dan heen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles wat Ik u geboden heb.

Dit waren woorden van Jezus kort voor Zijn heengaan naar Zijn Vader. Vaak vragen mensen over overleden mensen: “wat waren zijn laatste woorden kort voor zijn/haar heengaan?”. Aan die woorden  hecht men dan veel waarde aan. Echter aan de laatste woorden van Jezus kort voor Zijn heengaan hecht men geen of weinig waarde om te onderhouden alles wat Hij geboden heeft……

Johannes 15:10 Indien gij Mijn geboden bewaart, zo zult gij in Mijn liefde blijven: gelijkerwijs Ik de geboden Mijns Vaders bewaard heb, en blijf in Zijn liefde.

19 En Ik heilige Mijzelven voor hen, opdat ook zij geheiligd mogen zijn in waarheid.

In het Nieuwe Testament bevestigt Paulus dat de wet (Thora) en het gebod nog steeds heilig, rechtvaardig en goed is. Heilig is onaantastbaar! De mensen hebben de wet, het gebod ontheiligd door te leren dat de wet wel veranderd of afgeschaft is.

Als wij Hem gekend hebben willen wij Zijn geboden bewaren leert de Bijbel ons. We mogen deze niet aanpassen. De sabbatsheiliging is Gods gebod. God heeft geen gebod gegeven om de zondag te heiligen.

4 Die daar zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet bewaart, die is een leugenaar, en in dien is de waarheid niet; 

Die zegt dat hij/zij Hem kent en zijn geboden, ook het sabbatsgebod, niet bewaart (terwijl men dit weet of kan weten), die is een leugenaar zegt Gods Woord.

5 Maar zo wie Zijn Woord bewaart, in dien is waarlijk de liefde Gods volmaakt geworden; hieraan kennen wij, dat wij in Hem zijn.

Het is een kenmerk dat wie Zijn geboden houdt in Hem zijn.

6 Die zegt, dat hij in Hem blijft, die moet ook zelf alzo wandelen, gelijk Hij gewandeld heeft. 

Christus heeft in leer en leven niet geleerd dat de door God geheiligde sabbat opgehouden is maar dat deze zal blijven en zegt duidelijk dat de discipelen maar ook wij Hem daarin moeten volgen!

Als Christus geleerd zou hebben dat de door God geheiligde sabbat afgeschaft was of afgeschaft zou worden dan zouden zijn beschuldigers geen valse getuigen hebben hoeven te zoeken om Jezus te veroordelen! Op het schenden van de door God geheiligde sabbat stond namelijk de doodstraf.

Handelingen 13:28  En geen oorzaak des doods vindende, hebben zij van Pilatus begeerd dat Hij zou gedood worden.

Jezus had dan eenvoudig ter dood veroordeeld kunnen worden. Jezus heeft het sabbatsgebod niet

afgeschaft maar bevestigd dat deze gehouden moet worden gelijk Hij deze gehouden heeft.

6 Broeders! Ik schrijf u geen nieuw gebod, maar een oud gebod, dat gij van den beginne gehad hebt; dit oude gebod is het woord, dat gij van den beginne gehoord hebt. 

Er is geen nieuw gebod, het oude gebod blijft. Het woord dat van den beginne geleerd is, is niet veranderd. Christus heeft zelf geleerd dat de wet niet zou veranderen en wij dienen te onderhouden ALLES wat Hij ons geboden heeft uit dankbaarheid.

Zijn geboden volkomen willen houden, inclusief zijn heilige sabbat, is een kenmerk van de liefde van en tot God. Zijn geboden niet volkomen willen houden en een zondagsgebod vasthouden is in tegenstelling tot de liefde Gods.

▼

Niet alle teksten met betrekking tot de sabbat, de wet of Gods geboden en Zijn wil zijn vermeld.

Lees en herlees de Bijbel en houdt de Bijbel aan als de enigste betrouwbare bron.

▼

3 En God heeft den zevende dag gezegend, en die geheiligd; omdat Hij op denzelven gerust heeft van al Zijn werk, hetwelk God geschapen had, om te volmaken.

De zevende dag heeft God gezegend en geheiligd omdat hij op die dag gerust heeft van Zijn werk, de schepping. Op de eerste dag van de week heeft God niet gerust maar gewerkt, de eerste dag van de week is niet de door God ingestelde rustdag maar de zevende dag, waaraan God in Exodus 16 de naam sabbat gaf, voor de wetgeving op de Sinaï.

De eerste dag van de week wordt in heel de Bijbel niet als de wekelijkse rustdag genoemd. Dit kan ook niet want God heeft de zevende dag als wekelijkse rustdag geheiligd en niet de eerste dag van de week, ook niet in het Nieuwe Testament. Wat God geheiligd heeft mag de mens niet ontheiligen.

Al voor de zondeval heeft God de zevende dag gezegend en geheiligd wat ook in het 4^e gebod herhaald wordt ter inscherping in Exodus 20:11, 31:17, Deuteronomium 5:12, 15 en door de hele Bijbel.

Voor de wetgeving op de Sinaï was onder andere de sabbatswet er al vanaf de schepping zoals blijkt uit:

Genesis 26:5 Daarom dat Abraham Mijn stem gehoorzaam geweest is, en heeft onderhouden Mijn bevel, Mijn geboden, Mijn inzettingen en Mijn wetten.

Exodus 16:4 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Ik zal voor ulieden brood uit den hemel regenen; en het volk zal uitgaan, en verzamelen elke dagmaat op haar dag; opdat Ik het verzoeke, of het in Mijn wet ga, of niet. 5 En het zal geschieden op den zesden dag, dat zij bereiden zullen hetgeen zij ingebracht zullen hebben; dat zal dubbel zijn boven hetgeen zij dagelijks zullen verzamelen.

Exodus 16:23 Hij dan zeide tot hen: Dit is het, dat de HEERE gesproken heeft: Morgen is de rust, de heilige sabbat des HEEREN! wat gij bakken zoudt, bakt dat, en ziedt, wat gij zieden zoudt; en al wat over blijft, legt het op voor u in bewaring tot den morgen.

Exodus 18:16 Wanneer zij een zaak hebben, zo komt het tot mij, dat ik richte tussen den man en tussen zijn naaste; en dat ik hun bekend make Gods instellingen en Zijn wetten.

Mozes maakte voordat de wet op de Sinaï gegeven werd in Exodus 20 al Gods instellingen en Zijn wetten bekend aan het volk Israël.

Er is geen sprake van een ceremonieel deel van de instelling van de sabbat omdat er voor de zondeval geen ceremoniën waren die heen wezen naar Christus. God bevestigde dat alles voor de zondeval zeer goed was.

Na Zijn dood heeft Jezus niet op de eerste dag van de week gerust. Hij heeft zelfs juist op de door God geheiligde sabbat, de 7^e dag, gerust van Zijn volbrachte Middelaarswerk. De sabbat is de door God zelf ingestelde, geheiligde en door Hem genoemde eeuwige sabbat.

De heiliging van de zevende dag, de sabbat, was er vanaf de schepping. Voordat de 10 geboden in stenen tafelen werd geschreven door God, op de berg Sinaï, kende Abraham de wet en de 10 geboden al, hij heeft Gods bevel, geboden, inzettingen en wetten onderhouden!

De Israëlieten werden er bij bepaald de zevende dag, de sabbat, te heiligen. Dit gebeurde  voor de wetgeving op stenen tafelen volgens Exodus 16:23 Hij dan zeide tot hen: Dit is het dat de HEERE gesproken heeft: Morgen is de rust, de heilige sabbat des HEEREN;

Het sabbatsgebod was er al voor de wetgeving in Exodus 20, vanaf de schepping en werd als uiterst belangrijk gebod (waar in de Bijbel zelfs de doodstraf op staat) in de 10 geboden opgenomen.

Zelfs de heidenen kenden de wet van nature zonder dat zij deze hadden, zie Romeinen 2:14 Want wanneer de heidenen, die de wet niet hebben, van nature de dingen doen die der wet zijn, dezen de wet niet hebbende, zijn zichzelven een wet;

De plaats waar Mozes stond was heilig land. Voor de mens was er geen onderscheid zichtbaar tussen de grond waar Mozes stond en de grond daarachter. Maar wat God geheiligd heeft kan de mens niet als onheilig beschouwen.

Niet de grond achter de braambos is heilig maar de plaats die God heilig noemt. Zo is niet de dag na de sabbat heilig (zondag) maar de zevende dag, de sabbat.

Pascha

Het gaat hier over het Pascha dat op de 14^e Nisan geslacht moest worden met daarop aansluitend het feest der ongehevelde broden dat 7 dagen duurt. De eerste dag van dit feest was er een heilige verzameling, ook op de zevende dag. Het gaat hier niet over de eerste dag van de week maar over de eerste dag van het feest wat elk jaar weer op een andere dag viel. Zie ook de toelichting op Exodus 31:13-18. Zie ook www.bijbelsefeesten.com.

God leert ons in de 10 geboden de sabbat. Spreek, leer en leef naar de heilige wet met de sabbat en spreek niet met uw mond een zondagsgebod wat een leugen is.

De Heere beproeft Zijn volk of het Zijn wet houdt voordat de wet op de Sinaï gegeven werd. Zijn wet en de sabbatswet was er al voor de wetgeving op de Sinaï die volgt in Exodus 20, namelijk vanaf de zevende dag.

Mozes noemt hier de geheiligde zevende dag de sabbat: Morgen is de 7^e dag, de rust, de heilige sabbat (sabbat = rust), des Heeren. De rustdag is niet de zondag (eerste dag van de week) maar de sabbat (zevende dag van de week).

24 En zij legden het op tot den morgen, gelijk als Mozes geboden had; en het stonk niet, en er was geen worm in.

25 Toen zeide Mozes: Eet dat heden, want het is heden de sabbat des HEEREN; gij zult het heden op het veld niet vinden.

26 Zes dagen zult gij het verzamelen; doch op den zevenden dag is het sabbat, op denzelven zal het niet zijn.

27 En het geschiedde aan den zevenden dag, dat sommigen van het volk uitgingen, om te verzamelen; doch zij vonden niet.

28 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Hoe lang weigert gijlieden te houden Mijn geboden en Mijn wetten? 

29 Ziet, omdat de HEERE ulieden den sabbat gegeven heeft, daarom geeft Hij u aan den zesden dag voor twee dagen brood; een ieder blijve in zijn plaats! dat niemand uit zijn plaats ga op den zevenden dag!

Gegeven heeft wijst er nogmaals op dat de sabbat er al was. Omdat de sabbat er al was geeft Hij voor twee dagen brood op de zesde dag. De sabbat dient geheiligd te blijven.

Niemand mocht uit zijn plaats om manna te verzamelen op de door God geheiligde zevende dag.

30 Alzo rustte het volk op den zevenden dag!

Gods wetten waren al bekend voor de wetgeving op de Sinaï die volgt in Exodus 20.

Hierna geeft God Zijn geboden. Bedenk onder welke ontzagwekkende omstandigheden God Zijn geboden heeft gegeven. Zijn geboden zijn niet stilzwijgend aangepast, ze zijn helemaal niet aangepast volgens Christus woorden.

God belooft barmhartigheid aan hen die Hem liefhebben en Zijn geboden, met het sabbatsgebod, gehoorzamen.

Wij moeten de door God geheiligde sabbat gedenken en heiligen. Degenen die dit Goddelijk gebod uit liefde tot Hem willen doen worden door de kerk die de zondag leert als dwalenden beschouwd terwijl deze kerk dit niet met de Bijbel aan kan tonen. Het is voluit Bijbels om God te gehoorzamen.

9 Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen;

10 Maar de zevende dag is de sabbat des HEEREN uws Gods; dan zult gij geen werk doen, gij, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch uw vreemdeling, die in uw poorten is; 

11 Want in zes dagen heeft de HEERE den hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte ten zevenden dage; daarom zegende de HEERE den sabbatdag, en heiligde denzelven. 

Gods ingestelde rustdag is de door God geheiligde sabbat en moeten we zoals God zelf zegt dan ook niet op een andere dag gedenken waarop God niet heeft gerust. Gedenken doen we op de dag zoals ingesteld is door God.

God zelf heeft de sabbat geheiligd, tot een heilig gebruik afgezonderd, tot eer van Hem.

Op Zijn heilige sabbat dienen we Hem te eren om Zijn schepping waar Hij Heer en Meester van is.

De wet met het sabbatsgebod geldt ook voor de vreemdeling. Zie hoofdstuk ‎20.

De sabbat is ook voor de vreemdeling om deze te vieren tot eer van God.

Het onderhouden van Zijn heilige sabbat uit geloof is een teken dat de Heere het is die u heiligt. Het sabbatsgebod is niet alleen voor de kinderen Israëls, anders zouden al Gods wetten alleen voor hen zijn. Jezus gaf de discipelen de opdracht om de geboden en het evangelie ook aan de heidenen te verkondigen!

14 Onderhoudt dan den sabbat, dewijl hij ulieden heilig is; wie hem ontheiligt, zal zekerlijk gedood worden; want een ieder die op denzelven enig werk doet, die ziel zal uitgeroeid worden uit het midden harer volken.

15 Zes dagen zal men het werk doen, doch aan den zevenden dag is de sabbat der rust, een heiligheid des HEEREN; wie op den sabbatdag arbeid doet, zal zekerlijk gedood worden.

Op ontheiliging van Gods sabbat stond zelfs de doodstraf wat aangeeft hoe belangrijk God deze dag vindt. Beaamt u ook dat God onveranderlijk is?

16 Dat dan de kinderen Israëls den sabbat houden, den sabbat onderhoudende in hun geslachten tot een eeuwig verbond.

De door God geheiligde sabbat is een heiligheid des Heeren!

De sabbat is een eeuwigdurend verbond en is niet alleen voor Israël, ook voor de heidenen, zie hoofdstuk ‎20.

17 Hij zal tussen Mij en tussen de kinderen Israëls een teken in eeuwigheid zijn; dewijl de HEERE in zes dagen den hemel en de aarde gemaakt en op den zevenden dag gerust en Zich verkwikt heeft.

Een teken in eeuwigheid, niet tijdelijk. Zie ook Mattheüs 5:18.

18 En Hij gaf aan Mozes, als Hij met hem op den berg Sinai te spreken geëindigd had, de twee tafelen der getuigenis, tafelen van steen, beschreven met den vinger Gods.

De Heere heeft Zijn woorden zelf onuitwisbaar in steen gegraveerd en gezegd dat deze zullen blijven totdat de hemel en de aarde voorbijgegaan zijn, zelfs blijft het sabbatsgebod op de nieuwe aarde van kracht volgens Jesaja 66:22-23.

De twee stenen tafelen lagen in de ark der getuigenis. Daar mocht niemand in kijken. Op het kijken hierin stond de doodstraf al. Laat staan dat men deze eruit mocht halen en een heilig gebod zou kunnen wijzigen!

Hoe druk de mens is of welke reden de mens wil verzinnen: op de zevende dag zult gij rusten.

3 Gij zult geen vuur aansteken in enige uwer woningen op den sabbatdag.

Geen vuur ontsteken om daarmee te werken.

De zevenden dag is een heiligheid, een heilige tijd! Mensen kunnen geen andere tijd in plaats van de heilige tijd instellen. Zie ook Lev. 10:1-3.

Hier is sprake van de Grote Verzoendag, niet van de wekelijkse sabbat.

Al houdt heel de wereld de zondag wat een menselijke inzetting is en geen Goddelijk gebod dan dienen wij toch God te gehoorzamen.

Wel uw vader en moeder vrezen volgens Zijn wet en niet Gods sabbatten houden volgens dezelfde wet? Uiteraard mag men Gods woorden niet aanpassen en Zijn heilige wet geweld aandoen.

8 En onderhoudt Mijn inzettingen en doet dezelve; Ik ben de HEERE, Die u heiligt.

Een heilig leven is het willen leven naar Gods wet (heiligmaking) waarin ons onder andere de sabbat wordt geleerd.

God vraagt van ons de zevende dag als sabbat der rust te vieren EN samen te komen.

God vraagt niet van ons om op de zondag samen te komen. Bijna alle kerken houden op Gods heilige sabbat hun deuren gesloten en belemmeren, de door God bevolen heilige samenroeping op Zijn geheiligde 7^e dag, de sabbat!

6 En op den vijftienden dag der derzelver maand is het feest van de ongezuurde broden des HEEREN; zeven dagen zult gij ongezuurde broden eten.

7 Op den eersten dag zult gij een heilige samenroeping hebben; geen dienstwerk zult gij doen.

De eersten dag is hier de eerste dag van het feest der ongezuurde broden dat zeven dagen gevierd word. Deze dag valt elk jaar op een andere dag. Het gaat hier niet over de eerste dag van de week maar van het 7 dagen durende feest.

8 Maar gij zult zeven dagen vuuroffer den HEERE offeren; en op den zevenden dag zal een heilige samenroeping wezen; geen dienstwerk zult gij doen.

9 En de HEERE sprak tot Mozes, zeggende:

10 Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Als gij in het land zult gekomen zijn, hetwelk Ik u geven zal, en gij zijn oogst zult inoogsten, dan zult gij een garf der eerstelingen van uw oogst tot den priester brengen.

11 En hij zal die garf voor het aangezicht des HEEREN bewegen, opdat het voor u aangenaam zij; des anderen daags na den sabbat zal de priester die bewegen.

Het was een Goddelijke instelling om jaarlijks na het Pascha, op de dag na de eerst volgende sabbat (altijd op de eerste dag der week) de eerstelinggarven te offeren.

De eerstelinggarve word altijd jaarlijks op de dag na de eerste sabbat na het Pascha geofferd. De verschijning van Jezus was op deze dag na de sabbat, op de dag der eerstelingsgarven. De discipelen waren toen bij elkaar vanwege deze feestdag, niet als samenkomst om Zijn opstanding te gedenken omdat zij toen nog niet geloofden dat Jezus opgestaan was maar als samenkomst vanwege dit feest wat een eeuwigdurend jaarlijks feest is.

12 Gij zult ook op den dag, als gij die garf bewegen zult, bereiden een volkomen lam, dat eenjarig is, ten brandoffer den HEERE;

13 En zijn spijsoffer twee tienden meelbloem, met olie gemengd, ten vuuroffer, den HEERE tot een liefelijken reuk; en zijn drankoffer van wijn, het vierde deel van een hin.

14 En gij zult geen brood, noch geroost koren, noch groen aren eten, tot op dienzelven dag, dat gij de offerande uws Gods zult gebracht hebben; het is een eeuwige inzetting voor uw geslachten, in al uw woningen.

15 Daarna zult gij u tellen van den anderen dag na den sabbat, van den dag, dat gij de garf des beweegoffers zult gebracht hebben; het zullen zeven volkomen sabbatten zijn;

16 Tot den anderen dag, na den zevenden sabbat, zult gij vijftig dagen tellen, dan zult gij een nieuw spijsoffer den HEERE offeren.

17 Gijlieden zult uit uw woningen twee beweegbroden brengen, zij zullen van twee tienden meelbloem zijn, gedesemd zullen zij gebakken worden; het zijn de eerstelingen den HEERE.

Het is in vers 16 weer een Goddelijke instelling om jaarlijks 7 sabbatten te tellen vanaf de sabbat na Pascha. De dag na de zevende sabbat is de Pinksterdag (50^e dag). Deze valt altijd op de eerste dag van de week. De eerstelingen (de eerste twee broden van de nieuwe oogst) worden dan als beweegoffer God aangeboden. Vanwege deze door God ingestelde jaarlijkse feestdag, waren de discipelen toen bij elkaar. Zij waren niet bij elkaar om de eerste dag van de week in plaats van de sabbat te heiligen.

De pinksterdag, die altijd valt op de dag na de zevende sabbat na Pascha, dus altijd op de eerste dag der week, is een jaarlijkse heilige feestdag (vers 21). Op deze door God ingestelde feestdag werd de wetgeving herdacht. Gods heilige wet werd hier niet aangepast maar juist herdacht. Op deze jaarlijkse feestdag werd ook de Heilige Geest uitgestort.

Er staat nergens dat de reden van deze samenkomst aangeeft dat de sabbat afgeschaft is of de eerste dag van de week geheiligd is als wekelijkse rustdag.

18 Gij zult ook met het brood zeven volkomen eenjarige lammeren, en een var, het jong van een rund, en twee rammen offeren; zij zullen den HEERE een brandoffer zijn, met hun spijsoffer en hun drankofferen, een vuuroffer, tot een liefelijken reuk den HEERE.

19 Ook zult gij een geitenbok ten zondoffer, en twee eenjarige lammeren ten dankoffer bereiden.

20 Dan zal de priester dezelve met het brood der eerstelingen ten beweegoffer, voor het aangezicht des HEEREN, met de twee lammeren bewegen; zij zullen den HEERE een heilig ding zijn, voor den priester.

21 En gij zult op dienzelfden dag uitroepen, dat gij een heilige samenroeping zult hebben; geen dienstwerk zult gij doen; het is een eeuwige inzetting in al uw woningen voor uw geslachten. 

Hier is sprake van de Grote Verzoendag, niet van de wekelijkse sabbat. Het gaat hier om Gods dag-indeling. Bij zonsondergang begint de nieuwe dag volgens Gods scheppingsdagen en hier in deze tekst. De mensen hebben de tijden en de wet veranderd wat volgens Daniël 7:25 zou gebeuren tegen Gods Woord in.

Hier is sprake van het loofhuttenfeest / feest der inzameling, niet van de wekelijkse sabbat.

De Heere gebiedt zelfs voor het land een sabbatsrust, een jaar van rust.

Ook het land heeft zijn sabbatten, elk 7^e jaar.

Er is geen onderscheid in Gods wetten voor de Joden en de heidenen. Alle 10 geboden met daarin het sabbatsgebod zijn heilig, onveranderd voor Jood en heiden. Zie hoofdstuk ‎20 Gods heilige sabbatswet geldt ook voor de vreemdelingen.

…..

35  Zo zeide de HEERE tot Mozes: Die man zal zekerlijk gedood worden; de ganse vergadering zal hem met stenen stenigen buiten het leger.

De Heere eiste de doodstraf wat aangeeft hoe heilig de door God geheiligde sabbat is. God is niet veranderlijk, wat Hij geheiligd heeft blijft geheiligd. Op diefstal (overtreding van het 8^e gebod: gij zult niet stelen) stond zelfs de doodstraf niet.

God dreigt of straft nergens in Gods Woord voor het niet houden van de eerste dag van de week. God straft wel voor het niet heiligen van de sabbat.

De door God geheiligde sabbat was er al vanaf de schepping. Zie Genesis 26:5.

Als de mensen tegen Gods Woord in leren dat de sabbat afgeschaft is en de zondag daar voor in de plaats is gekomen dan maken we God tot een leugenaar. Zie 1 Johannes 2:4 Die daar zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet bewaart, die is een leugenaar, en in dien is de waarheid niet; 

Zelfs Mozes kon de zegen van de Heere niet keren. Zo kan de kerk de heiliging van de sabbat door God niet veranderen naar de zondag.

Dit woord zegt God zelf. Jezus bevestigt dit in Mattheus 5:17-19 en Lukas 16:17. Wie oren heeft om te horen die hore!

15 Want gij zult gedenken dat gij een dienstknecht in Egypteland geweest zijt, en dat de HEERE uw God u vandaar heeft uitgeleid door een sterke hand en een uitgestrekten arm; daarom heeft u de HEERE uw God geboden, dat gij den sabbatdag houden zult.

De Heere geeft hier een aanvullende reden waarom de Joden de door God geheiligde sabbat ook moeten onderhouden: omdat Hij ze uitgeleid heeft uit Egypte.

In Exodus 20 geeft de Heere de hoofdreden voor het heiligen van de door God geheiligde sabbat die voor Jood en heiden geldt: Exodus 20:11 Want in zes dagen heeft de HEERE den hemel en de aarde gemaakt, de zee, en alles wat daarin is, en Hij rustte ten zevenden dage; daarom zegende de HEERE den sabbatdag, en heiligde denzelven.

De mensen dienen de sabbat te vieren omdat God deze heiligde.

De Joden dienen de sabbat te vieren omdat God deze heiligde EN omdat Hij ze uitgeleid heeft uit Egypte.

God deed daar niets toe! God heeft de geboden ook daarna niet veranderd. Ze zijn nog steeds heilig ! onaantastbaar.

God schreef ze zelf onuitwisbaar op twee stenen tafelen. Ze werden bewaard in de heilige Ark der getuigenis waar zelfs niemand in mocht kijken.

Deze woorden zijn de 10 geboden zoals beschreven in Deuteronomium 5.

7 En gij zult ze uw kinderen inscherpen, en daarvan spreken, als gij in uw huis zit, en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt, en als gij opstaat.

Inscherpen is het onuitwisbaar leren van Zijn heilige wet aan onze kinderen. Zoals ook Gods heilige geboden onuitwisbaar in stenen tafelen gegraveerd zijn door God.

God gebiedt Zijn wet met het heilige sabbatsgebod in te scherpen geen zondagsgebod.

8 Ook zult gij ze tot een teken binden op uw hand, en zij zullen u tot voorhoofdspanselen zijn tussen uw ogen.

9 En gij zult ze op de posten van uw huis, en aan uw poorten schrijven.

Gij zult deze geboden (geen andere!) altijd in gedachten houden en hiernaar leven.

De twee stenen tafelen met daarop de 10 geboden werden bewaard in de ark der getuigenis in het heilige der heilige van de tabernakel. Geen mens mocht daarin kijken, laat staan een letter of heel woord veranderen.

Als men daarin keek werd men door God gedood. Als men het sabbatsgebod niet hield werd men ook gedood.

God liefhebben en Zijn onveranderlijke geboden houden horen bij elkaar!

19 En leert die uw kinderen, sprekende daarvan, als gij in uw huis zit, en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt, en als gij opstaat;

20 En schrijft ze op de posten van uw huis, en aan uw poorten;

21 Opdat uw dagen, en de dagen uwer kinderen, in het land, dat de HEERE uw vaderen gezworen heeft hun te geven, vermenigvuldigen, gelijk de dagen des hemels op de aarde.

22 Want zo gij naarstiglijk houdt al deze geboden, die ik u gebiede om die te doen, den HEERE, uw God, liefhebbende, wandelende in al Zijn wegen, en Hem aanhangende;

Het onderhouden van Gods geboden is een teken dat je God wilt dienen en Hem uit genade toebehoort. Gedenken met je hoofd en hart en doen met de daad.

Zie ook de toelichting op Deuteronomium 6:6-9.

Mensen hebben Gods gebod om de sabbat te heiligen zonder schaamte veranderd naar de zondag en leren dat God dit goed vindt terwijl God dit ons nergens in Zijn Woord leert!  Gods Woord leert juist dat Hij het ontheiligen van Zijn sabbat niet goed vindt.

Zo is ook het zondagsgebod niet volgens de leer van God in de Bijbel. God leert ons het heiligen van Zijn sabbat.

59  Zo zal de HEERE uw plagen wonderlijk maken, mitsgaders de plagen van uw zaad; het zullen grote en gewisse plagen en boze en gewisse krankten zijn.

12 Vergadert het volk, de mannen, en de vrouwen, en de kinderen, en uw vreemdelingen, die in uw poorten zijn; opdat zij horen, en opdat zij leren, en vrezen den HEERE, uw God, en waarnemen te doen alle woorden dezer wet.

De wet, inclusief het sabbatsgebod, geldt ook voor de vreemdelingen. Zie hoofdstuk ‎20.

13 En dat hun kinderen, die het niet geweten hebben, horen en leren, om te vrezen den HEERE, uw God, al de dagen, die gij leeft op het land, naar hetwelk gij over de Jordaan zijt heengaande, om dat te erven.

Leer de wet. Het zondagsgebod staat niet in de wet. Het sabbatsgebod wel, houdt u hieraan.

Gehoorzaam de stem des Heeren die de sabbat leert. Gehoorzaam geen stem van mensen die de zondag leren.

42  (Want zij zullen horen van Uw groten Naam en van Uw sterke hand en van Uw uitgestrekten arm) als hij komen en bidden zal in dit huis,

43  Hoor Gij in den hemel, de vaste plaats Uwer woning, en doe naar alles waarom die vreemde tot U roepen zal; opdat alle volken der aarde Uw Naam kennen, om U te vrezen gelijk Uw volk Israël, en om te weten dat Uw Naam genoemd wordt over dit huis hetwelk ik gebouwd heb.

Alle volken der aarde dienen God te kennen en te vrezen GELIJK Gods volk Israël! Dezelfde God met dezelfde wetten, dezelfde wekelijkse heilige 7^e dag, de sabbat, voor Jood en heiden.

Degenen die Gods geboden en Zijn sabbatsgebod willen gehoorzamen hebben de kerk niet beroerd maar zij en hun vaders die de geboden des Heeren hebben veranderd, Gods sabbat verachten en de dag ter verering vande zon heiligen.

De door God geheiligde sabbat wordt hier geheiligd terwijl het voor de man niet vreemd was dat zijn vrouw op sabbat of nieuwe maan een reis naar de man Gods zou maken.

in Uw wegen = naar Uw geboden

Hizkia vermaant hier het pascha te vieren. God vermaant ons ook Zijn geheiligde sabbat te vieren.

De heilige sabbat wordt apart genoemd. Dit benadrukt de hoge heiligheid van de sabbat.

16 Daar waren ook Tyriers binnen, die vis aanbrachten, en alle koopwaren, die zij op den sabbat verkochten aan de kinderen van Juda en te Jeruzalem.

17 Zo twistte ik met de edelen van Juda, en zeide tot hen: Wat voor een boos ding is dit, dat gijlieden doet, en ontheiligt den sabbatdag? 

18 Deden niet uw vaders alzo, en onze God bracht al dit kwaad over ons en over deze stad? En gijlieden maakt de hittige gramschap nog meer over Israel, ontheiligende den sabbat.

19 Het geschiedde nu, als de poorten van Jeruzalem schaduw gaven, voor den sabbat, dat ik bevel gaf, en de deuren werden gesloten; en ik beval, dat zij ze niet zouden opendoen tot na den sabbat; en ik stelde van mijn jongens aan de poorten, opdat er geen last zou inkomen op den sabbatdag.

De poorten van Jeruzalem waren op de sabbat normaal geopend volgens Jeremia 17:21-28. Nehemia sloot de poorten bij uitzondering om de handel op de door God geheiligde sabbat stil te leggen.

20 Toen vernachtten de kramers, en de verkopers van alle koopwaren, buiten voor Jeruzalem, eens of tweemaal.

21 Zo betuigde ik tegen hen, en zeide tot hen: Waarom vernacht gijlieden tegenover den muur? Zo gij het weder doet, zal ik de hand aan u slaan. Van dien tijd af kwamen zij niet op den sabbat. 

22 Voorts zeide ik tot de Levieten, dat zij zich zouden reinigen, en de poorten komen wachten, om den sabbatdag te heiligen. Gedenk mijner ook in dezen, mijn God! en verschoon mij naar de veelheid Uwer goedertierenheid.

Onderzoek Gods Woord, ook zijn geboden! Door dit te weigeren gehoorzamen we niet aan God en stellen we onze eigen gedachten boven Gods Woord.

Door een zondagsgebod te onderhouden wat niet van God is zondigt men en doet men alsof er geen God is waartegen men dan zondigt.

Onderzoek Gods Woord, ook zijn geboden!

Gods wet is zuiver, volmaakt. Er mag niets toe of afgedaan worden!

9 De bevelen des HEEREN zijn recht, verblijdende het hart; het gebod des HEEREN is zuiver, verlichtende de ogen.

De geboden zijn niet vaag of onduidelijk maar recht en zuiver, zelfs heilig! Het sabbatsgebod was en is niet ter verbetering vatbaar. De wet is hier in het Oude Testament maar ook in het Nieuwe nog volmaakt.

Zie ook het Nieuwe Testament: Romeinen 7:12 Alzo is dan de wet heilig, en het gebod is heilig, en rechtvaardig, en goed.

17 Dewijl gij de kastijding haat, en Mijn woorden achter u henenwerpt.

Door de sabbat te verwerpen worden Zijn woorden verworpen!

Het zondagsgebod wordt niet in de Bijbel geleerd, het zondagsgebod is geen waarheid.

Het sabbatsgebod wordt wel in de Bijbel geleerd, het sabbatsgebod is wel waarheid.

Alleen Gods Woord is de volledige waarheid, waarin ons ook het gebod van de sabbat wordt geleerd. Niet de menselijke geschriften of geschiedenis na Gods Woord die de zondag leren i.p.v. de wekelijkse sabbat.

Het is ook ons aller opdracht om Gods waarheid bekend te maken tot Zijn eer.

32 Indien zij Mijn inzettingen ontheiligen, en Mijn geboden niet houden; 

33 Zo zal Ik hun overtreding met de roede bezoeken, en hun ongerechtigheid met plagen.

34 Maar Mijn goedertierenheid zal Ik van hem niet wegnemen, en in Mijn getrouwheid niet feilen.

35 Ik zal Mijn verbond niet ontheiligen, en hetgeen uit Mijn lippen gegaan is, zal Ik niet veranderen. 

Gods Woord en zijn beloften aan David zijn onveranderlijk zoals Hij het ons zelf leert in deze Psalm.

Ook de gedachte van de mens die zelf de eerste dag hoger acht dan Gods sabbat is ijdelheid! Een damp.

Gods wet leert wat goed is, geen kerkwet, kerkleer of dogma.

18 Aan degenen, die Zijn verbond houden, en die aan Zijn bevelen denken, om die te doen.

1 Looft den HEERE, want Hij is goed; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.

2 Dat Israel nu zegge, dat Zijn goedertierenheid in der eeuwigheid is.

3 Het huis van Aaron zegge nu, dat Zijn goedertierenheid in der eeuwigheid is.

4 Dat degenen, die den HEERE vrezen, nu zeggen, dat Zijn goedertierenheid in der eeuwigheid is.

5 Uit de benauwdheid heb ik den HEERE aangeroepen; de HEERE heeft mij verhoord, stellende mij in de ruimte.

David had de Heere in zijn benauwdheid aangeroepen. De Heere heeft hem verhoord.

6 De HEERE is bij mij, ik zal niet vrezen; wat zal mij een mens doen?

7 De HEERE is bij mij onder degenen, die mij helpen; daarom zal ik mijn lust zien aan degenen, die mij haten.

8 Het is beter tot den HEERE toevlucht te nemen, dan op den mens te vertrouwen.

9 Het is beter tot den HEERE toevlucht te nemen, dan op prinsen te vertrouwen.

David vertrouwt op de Heere.

10 Alle heidenen hadden mij omringd; het is in den Naam des HEEREN, dat ik ze verhouwen heb.

11 Zij hadden mij omringd, ja, zij hadden mij omringd; het is in den Naam des HEEREN, dat ik ze verhouwen heb.

David heeft de heidenen overwonnen.

12 Zij hadden mij omringd als bijen; zij zijn uitgeblust als een doornenvuur; het is in den Naam des HEEREN, dat ik ze verhouwen heb.

13 Gij hadt mij zeer hard gestoten, tot vallens toe, maar de HEERE heeft mij geholpen.

14 De HEERE is mijn Sterkte en Psalm, want Hij is mij tot heil geweest.

15 In de tenten der rechtvaardigen is een stem des gejuichs en des heils; de rechterhand des HEEREN doet krachtige daden.

16 De rechterhand des HEEREN is verhoogd; de rechterhand des HEEREN doet krachtige daden.

17 Ik zal niet sterven, maar leven; en ik zal de werken des HEEREN vertellen.

David zal de Heere loven voor Zijn hulp en bijstand.

18 De HEERE heeft mij wel hard gekastijd; maar Hij heeft mij ter dood niet overgegeven.

19 Doet mij de poorten der gerechtigheid open, ik zal daardoor ingaan, ik zal den HEERE loven.

20 Dit is de poort des HEEREN, door dewelke de rechtvaardigen zullen ingaan.

21 Ik zal U loven, omdat Gij mij verhoord hebt, en mij tot heil geweest zijt.

22 De steen, dien de bouwlieden verworpen hadden, is tot een hoofd des hoeks geworden.

David die eerst veracht was geweest, is nu tot koning geworden, een hoofd des hoeks.

23 Dit is van den HEERE geschied, en het is wonderlijk in onze ogen.

24 Dit is de dag, dien de HEERE gemaakt heeft; laat ons op denzelven ons verheugen, en verblijd zijn.

Dit is de dag die de Heere gegeven heeft dat David zijn vijanden die hem omringden als bijen overwon.

Deze tekst wordt berijmd uit zijn verband gehaald!

In de berijmde (gezongen) Psalmen is er van deze tekst gemaakt: Dit is de dag, de roem der dagen, Dien Isrels God geheiligd heeft;

Er staat echter: Dit is de dag, dien de HEERE gemaakt heeft. De overwinningsdag van de overwinning op de vijanden die David kreeg van de Heere. Er staat in de Bijbel in deze tekst niets over een geheiligde dag! Ook staat daar niets over een verandering van de sabbat!

Deze tekst wordt verdraaid, vervolgens wordt er een betekenis ingelegd die er niet staat en wordt er zelfs een zondagsgebod van gekneed en wordt Gods sabbatsgebod teniet gedaan en vertrapt tegen Gods Woord in:

Markus 7:9 En Hij zeide tot hen: Gij doet zeker Gods gebod wel teniet, opdat gij uw inzetting zoudt onderhouden.

Er staat in Psalm 118 niet dat de zondag in plaats van de door God geheiligde sabbat is gekomen.

Zie ook Handelingen 4:11, Jesaja 28:16, Romeinen 9:32-33 en 1 Petrus 2:6 waar ook sprake is van de (Hoek)Steen (daar met een hoofdletter) die wijst op Christus maar waar echter geen sprake is van de dag en ook al helemaal geen sprake is van de zondag in plaats van de door God geheiligde sabbat

Uit de context van Psalmen 118:24 blijkt duidelijk dat het over de dag van Davids overwinning gaat.

25 Och HEERE! geef nu heil; och HEERE! geef nu voorspoed.

26 Gezegend zij hij, die daar komt in den Naam des HEEREN! Wij zegenen ulieden uit het huis des HEEREN.

27 De HEERE is God, Die ons licht gegeven heeft. Bindt het feest offer met touwen tot aan de hoornen van het altaar.

28 Gij zijt mijn God, daarom zal ik U loven; o mijn God! ik zal U verhogen.

29 Loof den HEERE, want Hij is goed; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.

Het eerste vers leert al dat de oprechten de wet des Heeren gehoorzamen. In het Hebreeuws staat ook hier voor wet: תורה = Thora! Heel de leer van de vijf boeken van Mozes waarin de 10 geboden staan. Onthoudt dat wet = Thora, dit zijn niet alleen de 10 geboden.

2 Welgelukzalig zijn zij, die Zijn getuigenissen onderhouden, die Hem van ganser harte zoeken;

3 Ook geen onrecht werken, maar wandelen in Zijn wegen.

4 HEERE! Gij hebt geboden, dat men Uw bevelen zeer bewaren zal.

5 Och, dat mijn wegen gericht werden, om Uw inzettingen te bewaren!

6 Dan zou ik niet beschaamd worden, wanneer ik merken zou op al Uw geboden. 

7 Ik zal U loven in oprechtheid des harten, als ik de rechten Uwer gerechtigheid geleerd zal hebben. 

8 Ik zal Uw inzettingen bewaren; verlaat mij niet al te zeer.

9 Beth. Waarmede zal de jongeling zijn pad zuiver houden? Als hij dat houdt naar Uw woord. 

10 Ik zoek U met mijn gehele hart, laat mij van Uw geboden niet afdwalen. 

11 Ik heb Uw rede in mijn hart verborgen, opdat ik tegen U niet zondigen zou.

12 HEERE! Gij zijt gezegend; leer mij Uw inzettingen.

13 Ik heb met mijn lippen verteld al de rechten Uws monds. 

14 Ik ben vrolijker in den weg Uwer getuigenissen, dan over allen rijkdom.

15 Ik zal Uw bevelen overdenken, en op Uw paden letten.

16 Ik zal mijzelven vermaken in Uw inzettingen; Uw woord zal ik niet vergeten.

17 Gimel. Doe wel bij Uw knecht, dat ik leve en Uw woord beware.

18 Ontdek mijn ogen, dat ik aanschouwe de wonderen van Uw wet.

19 Ik ben een vreemdeling op de aarde, verberg Uw geboden voor mij niet.

20 Mijn ziel is verbroken vanwege het verlangen naar Uw oordelen te aller tijd.

God zal oordelen volgens Zijn heilige onveranderlijke wet met het heilige sabbatsgebod! Niet naar onze aangepaste wet met de menselijke zondagswet!

21 Gij scheldt de vervloekte hovaardigen, die van Uw geboden afdwalen.

22 Wentel van mij versmaadheid en verachting, want ik heb Uw getuigenissen onderhouden. 

23 Als zelfs de vorsten zittende tegen mij gesproken hebben, heeft Uw knecht Uw inzettingen betracht.

24 Ook zijn Uw getuigenissen mijn vermakingen, en mijn raadslieden.

25 Daleth. Mijn ziel kleeft aan het stof; maak mij levend naar Uw woord.

Leef naar Gods Woord, niet naar mensen inzettingen!

26 Ik heb U mijn wegen verteld, en Gij hebt mij verhoord; leer mij Uw inzettingen.

27 Geef mij den weg Uwer bevelen te verstaan, opdat ik Uw wonderen betrachte.

28 Mijn ziel druipt weg van treurigheid; richt mij op naar Uw woord.

29 Wend van mij den weg der valsheid, en verleen mij genadiglijk Uw wet.

30 Ik heb verkoren den weg der waarheid, Uw rechten heb ik mij voorgesteld.

Gods Woord is de waarheid. Wat Gods Woord leert is waarheid.

31 Ik kleef vast aan Uw getuigenissen; o HEERE! beschaam mij niet.

32 Ik zal den weg Uwer geboden lopen, als Gij mijn hart verwijd zult hebben.

33 He. HEERE! leer mij den weg Uwer inzettingen, en ik zal hem houden ten einde toe.

34 Geef mij het verstand, en ik zal Uw wet houden; ja, ik zal ze onderhouden met gansen harte.

35 Doe mij treden op het pad Uwer geboden, want daarin heb ik lust.

36 Neig mijn hart tot Uw getuigenissen, en niet tot gierigheid.

37 Wend mijn ogen af, dat zij geen ijdelheid zien; maak mij levend door Uw wegen.

38 Bevestig Uw toezeggingen aan Uw knecht, die Uw vreze toegedaan is.

39 Wend mijn smaadheid af, die ik vreze, want Uw rechten zijn goed.

40 Zie, ik heb een begeerte tot Uw bevelen; maak mij levend door Uw gerechtigheid.

41 Vau. En dat mij Uw goedertierenheden overkomen, o HEERE! Uw heil, naar Uw toezegging;

42 Opdat ik mijn smader wat heb te antwoorden, want ik vertrouw op Uw woord.

Degenen die Gods geboden aanpassen smaden degenen die naar Gods geboden willen leven. Maar de smaders worden weerlegd met Gods Woord.

43 En ruk het woord der waarheid van mijn mond niet al te zeer, want ik hoop op Uw rechten.

44 Zo zal ik Uw wet steeds onderhouden, eeuwiglijk en altoos.

45 En ik zal wandelen in de ruimte, omdat ik Uw bevelen gezocht heb.

46 Ook zal ik voor koningen spreken van Uw getuigenissen, en mij niet schamen. 

47 En ik zal mij vermaken in Uw geboden, die ik liefheb. 

48 En ik zal mijn handen opheffen naar Uw geboden, die ik liefheb, en ik zal Uw inzettingen betrachten. 

49 Zain. Gedenk des woords, tot Uw knecht gesproken, op hetwelk Gij mij hebt doen hopen.

50 Dit is mijn troost in mijn ellende, want Uw toezegging heeft mij levend gemaakt.

51 De hovaardigen hebben mij boven mate zeer bespot; nochtans ben ik van Uw wet niet geweken.

52 Ik heb gedacht, o HEERE! aan Uw oordelen van ouds aan, en heb mij getroost.

53 Grote beroering heeft mij bevangen vanwege de goddelozen, die Uw wet verlaten.

54 Uw inzettingen zijn mij gezangen geweest, ter plaatse mijner vreemdelingschappen.

55 HEERE! des nachts ben ik Uws Naams gedachtig geweest, en heb Uw wet bewaard.

56 Dat is mij geschied, omdat ik Uw bevelen bewaard heb.

57 Cheth. De HEERE is mijn deel, ik heb gezegd, dat ik Uw woorden zal bewaren.

58 Ik heb Uw aanschijn ernstelijk gebeden van ganser harte, wees mij genadig naar Uw toezegging.

59 Ik heb mijn wegen bedacht, en heb mijn voeten gekeerd tot Uw getuigenissen.

60 Ik heb gehaast, en niet vertraagd Uw geboden te onderhouden. 

61 De goddeloze hopen hebben mij beroofd; nochtans heb ik Uw wet niet vergeten. 

62 Te middernacht sta ik op, om U te loven voor de rechten Uwer gerechtigheid.

63 Ik ben een gezel van allen, die U vrezen, en van hen, die Uw bevelen onderhouden.

64 HEERE! de aarde is vol van Uw goedertierenheid; leer mij Uw inzettingen.

65 Teth. Gij hebt bij Uw knecht goed gedaan, HEERE, naar Uw woord.

66 Leer mij een goeden zin en wetenschap, want ik heb aan Uw geboden geloofd.

67 Eer ik verdrukt werd, dwaalde ik, maar nu onderhoud ik Uw woord.

68 Gij zijt goed en goeddoende; leer mij Uw inzettingen.

69 De hovaardigen hebben leugens tegen mij gestoffeerd; doch ik bewaar Uw bevelen van ganser harte.

70 Hun hart is vet als smeer; maar ik heb vermaak in Uw wet.

71 Het is mij goed, dat ik verdrukt ben geweest, opdat ik Uw inzettingen leerde.

72 De wet Uws monds is mij beter, dan duizenden van goud of zilver.

73 Jod. Uw handen hebben mij gemaakt, en bereid; maak mij verstandig, opdat ik Uw geboden lere. 

74 Die U vrezen, zullen mij aanzien, en zich verblijden, omdat ik op Uw woord gehoopt heb.

75 Ik weet, HEERE! dat Uw gerichten de gerechtigheid zijn, en dat Gij mij uit getrouwheid verdrukt hebt.

76 Laat toch Uw goedertierenheid zijn om mij te troosten, naar Uw toezegging aan Uw knecht.

77 Laat mij Uw barmhartigheden overkomen, opdat ik leve, want Uw wet is al mijn vermaking. 

78 Laat de hovaardigen beschaamd worden, omdat zij mij met leugen nedergestoten hebben; doch ik betracht Uw geboden. 

79 Laat hen tot mij keren, die U vrezen, en die Uw getuigenissen kennen.

80 Laat mijn hart oprecht zijn tot Uw inzettingen, opdat ik niet beschaamd worde.

81 Caph. Mijn ziel is bezweken van verlangen naar Uw heil; op Uw woord heb ik gehoopt.

82 Mijn ogen zijn bezweken van verlangen naar Uw toezegging, terwijl ik zeide: Wanneer zult Gij mij vertroosten?

83 Want ik ben geworden als een lederen zak in den rook; doch Uw inzettingen heb ik niet vergeten. 

84 Hoe vele zullen de dagen Uws knechts zijn? Wanneer zult Gij recht doen over mijn vervolgers?

85 De hovaardigen hebben mij putten gegraven, hetwelk niet is naar Uw wet. 

86 Al Uw geboden zijn waarheid; zij vervolgen mij met leugen, help mij.

87 Zij hebben mij bijna vernietigd op de aarde, maar ik heb Uw bevelen niet verlaten.

88 Maak mij levend naar Uw goedertierenheid, dan zal ik de getuigenis Uws monds onderhouden. 

89 Lamed. O HEERE! Uw woord bestaat in der eeuwigheid in de hemelen.

90 Uw goedertierenheid is van geslacht tot geslacht; Gij hebt de aarde vastgemaakt, en zij blijft staan;

91 Naar Uw verordeningen blijven zij nog heden staan, want zij allen zijn Uw knechten.

92 Indien Uw wet niet ware geweest al mijn vermaking, ik ware in mijn druk al lang vergaan.

93 Ik zal Uw bevelen in der eeuwigheid niet vergeten, want door dezelve hebt Gij mij levend gemaakt. 

94 Ik ben Uw, behoud mij, want ik heb Uw bevelen gezocht.

95 De goddelozen hebben op mij gewacht, om mij te doen vergaan; ik neem acht op Uw getuigenissen.

96 In alle volmaaktheid heb ik een einde gezien; maar Uw gebod is zeer wijd.

97 Mem. Hoe lief heb ik Uw wet! Zij is mijn betrachting den gansen dag.

98 Zij maakt mij door Uw geboden wijzer, dan mijn vijanden zijn, want zij is in eeuwigheid bij mij. 

99 Ik ben verstandiger dan al mijn leraars, omdat Uw getuigenissen mijn betrachting zijn. 

100 Ik ben voorzichtiger dan de ouden, omdat ik Uw bevelen bewaard heb. 

101 Ik heb mijn voeten geweerd van alle kwade paden, opdat ik Uw woord zou onderhouden. 

102 Ik ben niet geweken van Uw rechten, want Gij hebt mij geleerd.

103 Hoe zoet zijn Uw redenen mijn gehemelte geweest, meer dan honig mijn mond!

104 Uit Uw bevelen krijg ik verstand, daarom haat ik alle leugenpaden.

105 Nun. Uw woord is een lamp voor mijn voet, en een licht voor mijn pad.

106 Ik heb gezworen, en zal het bevestigen, dat ik onderhouden zal de rechten Uwer gerechtigheid.

107 Ik ben gans zeer verdrukt, HEERE! maak mij levend naar Uw woord.

108 Laat U toch, o HEERE! welgevallen de vrijwillige offeranden mijns monds, en leer mij Uw rechten. 

109 Mijn ziel is geduriglijk in mijn hand; nochtans vergeet ik Uw wet niet.

110 De goddelozen hebben mij een strik gelegd; nochtans ben ik niet afgedwaald van Uw bevelen.

111 Ik heb Uw getuigenissen genomen tot een eeuwige erve, want zij zijn mijns harten vrolijkheid.

112 Ik heb mijn hart geneigd, om Uw inzettingen eeuwiglijk te doen, ten einde toe. 

113 Samech. Ik haat de kwade ranken, maar heb Uw wet lief.

114 Gij zijt mijn Schuilplaats en mijn Schild; op Uw Woord heb ik gehoopt.

115 Wijkt van mij, gij boosdoeners! dat ik de geboden mijns Gods moge bewaren.

116 Ondersteun mij naar Uw toezegging, opdat ik leve; en laat mij niet beschaamd worden over mijn hope.

117 Ondersteun mij, zo zal ik behouden zijn; dan zal ik mij steeds in Uw inzettingen vermaken. 

118 Gij vertreedt al degenen, die van Uw inzettingen afdwalen, want hun bedrog is leugen.

119 Gij doet alle goddelozen der aarde weg als schuim, daarom heb ik Uw getuigenissen lief. 

120 Het haar mijns vleses is te berge gerezen van verschrikking voor U, en ik heb gevreesd voor Uw oordelen.

121 Ain. Ik heb recht en gerechtigheid gedaan; geef mij niet over aan mijn onderdrukkers.

122 Wees borg voor Uw knecht ten goede; laat de hovaardigen mij niet onderdrukken.

123 Mijn ogen zijn bezweken van verlangen naar Uw heil, en naar de toezegging Uwer rechtvaardigheid.

124 Doe bij Uw knecht naar Uw goedertierenheid, en leer mij Uw inzettingen.

125 Ik ben Uw knecht, maak mij verstandig, en ik zal Uw getuigenissen kennen.

126 Het is tijd voor den HEERE, dat Hij werke, want zij hebben Uw wet verbroken. 

127 Daarom heb ik Uw geboden lief, meer dan goud, ja, meer dan het fijnste goud.

128 Daarom heb ik alle Uw bevelen, van alles, voor recht gehouden; maar alle valse pad heb ik gehaat.

129 Pe. Uw getuigenissen zijn wonderbaar, daarom bewaart ze mijn ziel.

130 De opening Uwer woorden geeft licht, de slechten verstandig makende.

131 Ik heb mijn mond wijd opengedaan, en gehijgd, want ik heb verlangd naar Uw geboden. 

132 Zie mij aan, wees mij genadig, naar het recht aan degenen, die Uw Naam beminnen.

133 Maak mijn voetstappen vast in Uw Woord, en laat geen ongerechtigheid over mij heersen.

134 Verlos mij van des mensen overlast, en ik zal Uw bevelen onderhouden.

135 Doe Uw aangezicht lichten over Uw knecht, en leer mij Uw inzettingen.

136 Waterbeken vlieten af uit mijn ogen, omdat zij Uw wet niet onderhouden.

137 Tsade. HEERE! Gij zijt rechtvaardig, en elkeen Uwer oordelen is recht.

138 Gij hebt de gerechtigheid Uwer getuigenissen, en de waarheid hogelijk geboden.

139 Mijn ijver heeft mij doen vergaan, omdat mijn wederpartijders Uw woorden vergeten hebben. 

140 Uw woord is zeer gelouterd, en Uw knecht heeft het lief.

141 Ik ben klein en veracht, doch Uw bevelen vergeet ik niet.

142 Uw gerechtigheid is gerechtigheid in eeuwigheid, en Uw wet is de waarheid. 

143 Benauwdheid en angst hebben mij getroffen, doch Uw geboden zijn mijn vermakingen. 

144 De gerechtigheid Uwer getuigenissen is in der eeuwigheid; doe ze mij verstaan, zo zal ik leven.

145 Koph. Ik heb van ganser harte geroepen: verhoor mij, o HEERE! ik zal Uw inzettingen bewaren.

146 Ik heb U aangeroepen, verlos mij, en ik zal Uw getuigenissen onderhouden.

147 Ik ben de morgen schemering voorgekomen, en heb geschrei gemaakt; op Uw woord heb ik gehoopt.

148 Mijn ogen komen de nacht waken voor, om Uw rede te betrachten.

149 Hoor mijn stem naar Uw goedertierenheid, o HEERE! maak mij levend naar Uw recht.

150 Die kwade praktijken najagen, genaken mij, zij wijken verre van Uw wet.

151 Maar Gij, HEERE! zijt nabij, en al Uw geboden zijn waarheid. 

152 Van ouds heb ik geweten van Uw getuigenissen, dat Gij ze in eeuwigheid gegrond hebt.

153 Resch. Zie mijn ellende aan, en help mij uit, want Uw wet heb ik niet vergeten.

154 Twist mijn twistzaak, en verlos mij, maak mij levend, naar Uw toezegging.

155 Het heil is verre van de goddelozen, want zij zoeken Uw inzettingen niet. 

156 HEERE! Uw barmhartigheden zijn vele; maak mij levend naar Uw rechten.

157 Mijn vervolgers en mijn wederpartijders zijn vele, maar van Uw getuigenissen wijk ik niet. 

158 Ik heb gezien degenen, die trouwelooslijk handelen, en het verdroot mij, dat zij Uw woord niet onderhielden.

159 Zie aan, dat ik Uw bevelen lief heb, o HEERE! maak mij levend naar Uw goedertierenheid.

160 Het begin Uws woords is waarheid, en in der eeuwigheid is al het recht Uwer gerechtigheid. 

161 Schin. De vorsten hebben mij vervolgd zonder oorzaak; maar mijn hart heeft gevreesd voor Uw woord.

162 Ik ben vrolijk over Uw toezegging, als een, die een groten buit vindt.

163 Ik haat de valsheid, en heb er een gruwel van; maar Uw wet heb ik lief.

164 Ik loof U zeven maal des daags, over de rechten Uwer gerechtigheid.

165 Die Uw wet beminnen, hebben groten vrede, en zij hebben geen aanstoot.

166 O HEERE! ik hoop op Uw heil, en doe Uw geboden.

167 Mijn ziel onderhoudt Uw getuigenissen, en ik heb ze zeer lief.

168 Ik onderhoud Uw bevelen en Uw getuigenissen, want al mijn wegen zijn voor U.

169 Thau. O HEERE! laat mijn geschrei voor Uw aanschijn genaken, maak mij verstandig naar Uw woord.

170 Laat mijn smeken voor Uw aanschijn komen, red mij naar Uw toezegging.

171 Mijn lippen zullen Uw lof overvloediglijk uitstorten, als Gij mij Uw inzettingen zult geleerd hebben. 

172 Mijn tong zal spraak houden van Uw rede, want al Uw geboden zijn rechtvaardigheid.

173 Laat Uw hand mij te hulp komen, want ik heb Uw bevelen verkoren.

174 O HEERE! ik verlang naar Uw heil, en Uw wet is al mijn vermaking.

175 Laat mijn ziel leven, en zij zal U loven, en laat Uw rechten mij helpen.

176 Ik heb gedwaald als een verloren schaap; zoek Uw knecht, want Uw geboden heb ik niet vergeten.

Zoek de waarheid in Gods Woord om tot eer van Hem te leven naar Zijn heilige geboden.

Doe niet tot Zijn woorden: voeg er niets aan toe! Opdat gij niet leugenachtig bent.

God heeft de zondag niet geboden te heiligen zoals Zijn sabbat. Mensen zeggen dat de zondag geheiligd is. Er wordt dan toe en afgedaan van Gods woorden!

Zondagsheiliging is toedoen en afdoen aan Gods sabbatsgebod wat God verbiedt.

De kerk die de zondag leert zegt: die Gods sabbatsgebod onderhoudt en niet het zondagsgebod wordt onder censuur gezet. De kerk handelt hiermee rechtstreeks tegen Gods Woord.

Wat God ons leert in Zijn woord, ook over de sabbat is recht, waarheid, onveranderd.

Het einde van de zaak, de conclusie is: Vrees God, en houd Zijn geboden!

Dit geldt voor alle mensen, Jood en heiden dienen de geboden te houden. Er is geen onderscheid in Zijn heilige (onaantastbare) geboden voor Joden of heidenen. Zie hoofdstuk ‎20 Gods heilige sabbatswet geldt ook voor de vreemdelingen.

Het ontbrak het volk aan oprechte gehoorzaamheid zodat het uiterlijk onderhouden van Gods wetten dan een gruwel voor God zijn. God vraagt het onderhouden van Zijn heilige geboden uit liefde tot Hem. Ook de sabbatten zijn niet afgeschaft!

Verzegel de wet, תורה = Thora, bescherm deze tegen aantasting!

Degenen die niet leren wat de wet, boeken van Mozes (de Thora en niet alleen de 10 geboden) en de profeten leren hebben geen dageraad.

Wee degenen die ook een zondagsgebod leren terwijl de Bijbel dit niet leert.

Ook het 4^e gebod wordt overtreden door te leren dat de zondag in plaats van de door God geheiligde sabbat moet worden gevierd. Mensen kunnen zijn geheiligde sabbat niet veranderen. Door de zondag te vieren in plaats van de sabbat wordt Gods gebod overtreden.

De onwetendheid of dwaling in Goddelijke zaken is zelfs wereldwijd maar dit wil God wegnemen. Heel de wereld is niet wijzer dan God. Een eeuwenoud gebruik is niet een Goddelijk gebod.

De Joden hadden al mensengeboden, geboden die God niet had gegeven. Er is ook geen zondagsgebod van God. Het zondagsgebod is een mensengebod. Het onderhouden van mensengeboden is wettisch.

18 Och, dat gij naar Mijn geboden geluisterd hadt! zo zou uw vrede geweest zijn als een rivier, en uw gerechtigheid als de golven der zee.

2 Welgelukzalig is de mens, die zulks doet, en des mensen kind, dat daaraan vasthoudt; die den sabbat houdt, zodat gij dien niet ontheiligt, en die zijn hand bewaart van enig kwaad te doen.

De mens, Jood en heiden, die daar aan vasthoudt; die den sabbat houdt….! Er is geen Christelijke zondag! Zie hoofdstuk ‎20 Gods heilige sabbatswet geldt ook voor de vreemdelingen.

3 En de vreemde, die zich tot den HEERE gevoegd heeft, spreke niet, zeggende: De HEERE heeft mij gans en al van Zijn volk gescheiden; en de gesnedene zegge niet: Ziet, ik ben een dorre boom.

De heidenen zijn niet van de Joden onderscheiden. Ook voor de heidenen geldt de door God geheiligde sabbat met een belofte:

4 Want alzo zegt de HEERE van de gesnedenen, die Mijn sabbatten houden, en verkiezen hetgeen, waartoe Ik lust heb, en vasthouden aan Mijn verbond;

5 Ik zal hen ook in Mijn huis en binnen Mijn muren een plaats en een naam geven, beter dan der zonen en dan der dochteren; een eeuwigen naam zal Ik een ieder van hen geven, die niet uitgeroeid zal worden.

6 En de vreemden, die zich tot den HEERE voegen, om Hem te dienen, en om den Naam des HEEREN lief te hebben, om Hem tot knechten te zijn; al wie den sabbat houdt, dat hij dien niet ontheilige, en die aan Mijn verbond vasthouden;

De vreemden dienen ook de door God geheiligde sabbat te vieren.

7 Die zal Ik ook brengen tot Mijn heiligen berg, en Ik zal hen verheugen in Mijn bedehuis; hun brandoffers en hun slachtoffers zullen aangenaam wezen op Mijn altaar; want Mijn huis zal een bedehuis genoemd worden voor alle volken.

God heeft Zijn verbond niet verbroken. De mensen hebben dit verbroken. Hij belooft in deze tekst Zijn zegen aan een ieder, Jood en heiden, die de door God geheiligde sabbat houdt en vasthoudt aan Zijn verbond.

Gods huis is een bedehuis voor alle volken. Geen huis voor Joden die de door God geheiligde sabbat houden en Christenen die de zondag houden. Eén God, één bedehuis, één Wet met één heilige sabbat.

14 Dan zult gij u verlustigen in den HEERE, en Ik zal u doen rijden op de hoogten der aarde, en Ik zal u spijzigen met de erve van uw vader Jakob; want de mond des HEEREN heeft het gesproken.

Er staat Mijn heiligen dag, niet uw heiligen dag. Het is Gods heilige sabbat die wij niet kunnen en mogen veranderen. Er is maar één wekelijkse door God geheiligde dag, de sabbat.

God wil hen zegenen die Zijn sabbat wil vieren tot eer van Hem.

De Woorden van God heeft Hij gelegd in de mond van Christus om Zijn volk te onderwijzen. Deze woorden zullen niet wijken van Christus en ook niet van Zijn volk (Uws zaads). Ook niet van het nageslacht van Zijn volk tot in eeuwigheid. Wat Christus ons geleerd heeft blijft tot in der eeuwigheid zoals Hij ons de opdracht gegeven heeft vlak voor zijn hemelvaart: lerende hen onderhouden alles wat Ik u geboden heb.

De zondag in plaats van de sabbat is ook een gedachte, een bedenksel van mensen. De gedachten van mensen zijn echter ijdelheid, zie Psalmen 94:11 De HEERE weet de gedachten des mensen, dat zij ijdelheid zijn.

De Heere wil genade verlenen aan een ieder die Christus nodig heeft leren krijgen voor zijn zonden en die voor Zijn Woord met daarin Zijn heilige geboden beeft, ontzag heeft en eerbied betoont.

23 En het zal geschieden, dat van de ene nieuwe maan tot de andere, en van den enen sabbat tot den anderen, alle vlees komen zal om aan te bidden voor Mijn aangezicht, zegt de HEERE.

God en Christus leren dat men in de nieuwe hemel en op de nieuwe aarde van nieuwe maan tot nieuwe maan en van sabbat tot sabbat zal komen om Hem te aanbidden. Het argument dat hier sprake is van één eeuwige sabbat valt weg omdat er ook geen sprake is van één eeuwige nieuwe maan.

De door God geheiligde sabbat zal zelfs op de nieuwe aarde gevierd worden en is dus ook hier geen afgeschafte dag maar blijvend tot in der eeuwigheid zoals ook hier in het oude testament staat. Zie ook Openbaring 21:1 en 22:14

Vraagt naar, onderzoekt, de oude paden, wat de profeten geleerd hebben, en wandelt daarin. Maar de mensen verharden hun hart om niet naar de geboden te leven.

Mensen willen de oude paden van hun eigen leraars (uit de tijd na de Bijbel) aanhouden. Maar de Heere leert dat we de oude paden van de profeten en Zijn Woord moeten volgen!

Verhard uw nek niet en leer wat Christus ons leert, niet wat anders. Zo ook niet de zondag in plaats van de sabbat.

Zal men zo ook afkeren van de sabbat? Dan zal men ook weer moeten wederkeren tot de door God geheiligde sabbat.

5 Waarom keert dan dit volk te Jeruzalem af met een altoosdurende afkering? Zij houden vast aan bedrog, zij weigeren weder te keren. 

Er is ook geen zondagsgebod. Houd niet vast aan een menselijke leer maar keer weder tot wat God ons leert in Zijn Woord.

6 Ik heb geluisterd en toegehoord, zij spreken dat niet recht is, er is niemand, die berouw heeft over zijn boosheid, zeggende: Wat heb ik gedaan? Een ieder keert zich om in zijn loop, gelijk een onbesuisd paard in den strijd.

Zij spreken niet dat recht is en hebben geen berouw. Zo is er ook geen berouw over het ontheiligen van de wekelijkse sabbat. God heeft zijn geheiligde dag niet afgeschaft. Zijn gebod is heilig, rechtvaardig en goed.

7 Zelfs een ooievaar aan den hemel weet zijn gezette tijden, en een tortelduif, en kraan, en zwaluw, nemen den tijd hunner aankomst waar; maar Mijn volk weet het recht des HEEREN niet. 

Zelfs de dieren weten hun tijden. Zo dienen de mensen Gods kalender aan te houden en Zijn geheiligde dag te vieren tot Zijn eer.

8 Hoe zegt gij dan: Wij zijn wijs en de wet des HEEREN is bij ons! Ziet, waarlijk tevergeefs werkt de valse pen der schriftgeleerden.

Hoe zegt gij dat de wet des Heeren bij u is als gij die niet gehoorzaamt!

9 De wijzen zijn beschaamd, verschrikt en gevangen; ziet, zij hebben des HEEREN woord verworpen, wat wijsheid zouden zij dan hebben?

Het verwerpen van Gods geboden is het verwerpen van het Woord van God!

De zondag is een heidense dag ter verering van de zon die ingesteld is door keijzer Constantijn in 321 na Christus vanuit anti Joodse motieven! Leer deze niet tegen Gods Woord in.

21 Zo zegt de HEERE: Wacht u op uw zielen, en draagt geen last op den sabbatdag, noch brengt in door de poorten van Jeruzalem.

22 Ook zult gijlieden geen last uitvoeren uit uw huizen op den sabbatdag, noch enig werk doen; maar gij zult den sabbatdag heiligen, gelijk als Ik uw vaderen geboden heb.

23 Maar zij hebben niet gehoord, noch hun oor geneigd; maar zij hebben hun nek verhard, om niet te horen, en om de tucht niet aan te nemen. 

24 Het zal dan geschieden, indien gij vlijtiglijk naar Mij zult horen, spreekt de HEERE, dat gij geen last door de poorten dezer stad op den sabbatdag inbrengt, en gij den sabbatdag heiligt, dat gij geen werk daarop doet; 

25 Zo zullen door de poorten dezer stad ingaan koningen en vorsten, zittende op den troon van David, rijdende op wagenen en op paarden, zij en hun vorsten, de mannen van Juda en de inwoners van Jeruzalem; en deze stad zal bewoond worden in eeuwigheid.

God beloofde dat Jeruzalem voor eeuwig bewoond zou worden als de sabbatdag geheiligd zou blijven.

26 En zij zullen komen uit de steden van Juda, en uit de plaatsen rondom Jeruzalem, en uit het land van Benjamin, en uit de laagte, en van het gebergte, en van het zuiden, aanbrengende brandoffer, en slachtoffer, en spijsoffer, en wierook, en aanbrengende lofoffer, ten huize des HEEREN.

27 Maar indien gij naar Mij niet zult horen, om den sabbatdag te heiligen, en om geen last te dragen als gij op den sabbatdag door de poorten van Jeruzalem ingaat; zo zal Ik een vuur in haar poorten aansteken, dat de paleizen van Jeruzalem zal verteren, en niet worden uitgeblust. 

God zou zijn straffen geven als de sabbatdag ontheiligd zou worden.

32 Niet naar het verbond, dat Ik met hun vaderen gemaakt heb, ten dage als Ik hun hand aangreep, om hen uit Egypteland uit te voeren, welk Mijn verbond zij vernietigd hebben, hoewel Ik hen getrouwd had, spreekt de HEERE;

33 Maar dit is het verbond, dat Ik na die dagen met het huis van Israel maken zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven, en zal die in hun hart schrijven; en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn.

Het oude verbond (rechtvaardiging en zegen op gehoorzamen van de wet uit het geloof) hebben de mensen verbroken. God heeft een nieuw verbond gegeven (rechtvaardiging uit genade door Christus gehoorzaamheid aan de wet).

De rechtvaardigmaking en zegen door het onderhouden van de wet uit het geloof is niet meer mogelijk voor de mens (oude verbond), alleen door genade (nieuwe verbond) is rechtvaardigmaking mogelijk.

God zal na het geven van het nieuwe verbond Zijn heilige wet in hun binnenste geven om die te doen uit dankbaarheid! Het uiterlijk onderhouden van de geboden tot rechtvaardigmaking heeft plaatsgemaakt voor het vanuit ons hart onderhouden van dezelfde heilige, onveranderlijke geboden uit dankbaarheid.

De wet zelf is niet afgeschaft of veranderd onder het nieuwe verbond zoals God ons hier en in de hele Bijbel  leert.

De Heere heeft Zijn sabbat doen vergeten vanwege de ongehoorzaamheid!

Onderzoek Gods Woord, ook zijn geboden en laat ons wederkeren tot den Heere en Zijn geboden gehoorzamen!

Ogen hebben om te zien en oren hebben om te horen wat God ons ook leert in zijn Woord over de sabbat maar toch blind en doof.

Het vieren van de door God ingestelde heilige sabbat is een teken tussen God en Zijn volk.

17 Doch Mijn oog verschoonde hen, dat Ik hen niet verdierf, en geen voleinding met hen maakte in de woestijn.

18 Maar Ik zeide tot hun kinderen in de woestijn: Wandelt niet in de inzettingen uwer vaderen, en onderhoudt hun rechten niet, en verontreinigt u niet met hun drekgoden.

Ook de inzettingen van onze (bekeerde) vaderen zijn niet heilig. Gods wil is heilig.

19 Ik ben de HEERE, uw God, wandelt in Mijn inzettingen, en onderhoudt Mijn rechten, en doet dezelve.

20 En heiligt Mijn sabbatten, en zij zullen tot een teken zijn tussen Mij en tussen ulieden, opdat gij weet, dat Ik, de HEERE, uw God ben.

Het onderhouden van de door God geheiligde sabbatten is een teken tussen God en Zijn volk. Nergens in de Bijbel staat dat het houden van de zondag een teken is tussen de Heere en Zijn volk.

21 Maar die kinderen waren ook wederspannig tegen Mij; zij wandelden niet in Mijn inzettingen, en Mijn rechten namen zij niet waar om die te doen; dewelke, zo ze een mens doet, zal hij door dezelve leven; zij ontheiligden Mijn sabbatten, dat Ik zeide Mijn grimmigheid te zullen uitgieten over hen, volbrengende Mijn toorn tegen hen in de woestijn.

Zo maakt de kerk met de zondag ook geen onderscheid tussen het heilige (de door God geheiligde sabbat) en het onheilige (de zondag).

Gods inzettingen zijn ook Gods feesten. Wat God geboden heeft kan een mens niet aanpassen. De mens dient deze volgens Zijn Goddelijke opdracht te bewaren en te gehoorzamen.

De tijden en de wet zijn veranderd door mensen wat Daniel al profeteerde.

De door God ingestelde dagen beginnen met de avond als de zon ondergaat en eindigt met zonsondergang. De mensen zijn er zo aan gewend dat de dagen om 24:00 ’s nachts beginnen dat zij niet eens opmerken dat Gods dagen niet om 24:00 beginnen! God heeft zijn dag-indeling echter nooit veranderd!

Genesis 1:5 Toen was het avond geweest, en het was morgen geweest, de eerste dag.

Lukas 24:29

En zij dwongen Hem, zeggende: Blijf met ons; want het is bij den avond en de dag is gedaald. En Hij ging in, om met hen te blijven.

Leviticus 23:32:  Het zal u een sabbat der rust zijn; dan zult gij uw zielen verootmoedigen; op den negende der maand in den avond, van den avond tot den avond, zult gij uw sabbat rusten.

De door God ingestelde geheiligde dag (tijd) is de sabbat zoals deze in Zijn wet staat beschreven. Veel mensen hebben van onze vaderen af (na de Bijbel) de zondag gehouden onder dwang, velen bleven de sabbat heiligen die daar zelfs om werden vermoord. God heeft echter Zijn geheiligde sabbat in de Bijbel niet veranderd!

Vanwege hun zonden zal God de uiterlijke godsdienst wegnemen met de vreugde en troost daarvan totdat zij zich zullen bekeren. Dan zullen zij zich weer mogen verblijden met Gods in gestelde feesten, nieuwe maanden en sabbatten, zie ook Jesaja 66:22-23.

Door het ontbreken van kennis van Gods Woord heeft men Gods wet vergeten.

Zoals Efraïm de voortreffelijke wet niet wilde houden willen velen ook Gods voortreffelijke wet niet houden met het sabbatsgebod. Zij zien het sabbatsgebod ook als wat vreemds en volgen de kerkwet met de zondag.

Gods Woord is niet onduidelijk maar recht en zuiver, het (sabbats)gebod heilig, rechtvaardig en goed.

De heilige onveranderde wet, in het Hebreeuws: תורה = Thora, zal ook voor de heidenen uitgaan, verkondigd worden in de toekomst na Micha, na het oude testament voor Jood en heiden. Er zal geen zondagswet uitgaan!

4 Weest niet als uw vaderen, tot dewelke de vorige profeten riepen, zeggende: Alzo zegt de HEERE der heirscharen: Bekeert u toch van uw boze wegen, en uw boze handelingen; maar zij hoorden niet, en zij luisterden niet naar Mij, spreekt de HEERE.

5 Uw vaderen, waar zijn die? En de profeten, zullen zij in eeuwigheid leven?

6 Nochtans Mijn woorden en Mijn inzettingen, die Ik Mijn knechten, den profeten, geboden had, hebben zij uw vaders niet getroffen? zodat zij wederkerende zeiden: Gelijk als de HEERE der heirscharen gedacht heeft ons te doen, naar onze wegen en naar onze handelingen, alzo heeft Hij met ons gedaan. 

Door de wet niet te willen horen zoals God ons deze leert door middel van Zijn profeten (het gaat ook hier niet over onze voorvaderen of dominees)  wordt het hart verhard als een diamant.

9 Daarom heb Ik ook u verachtelijk en onwaard gemaakt voor het ganse volk, dewijl gij Mijn wegen niet houdt, maar het aangezicht aanneemt in de wet.

10 Hebben wij niet allen een Vader? Heeft niet een God ons geschapen? Waarom handelen wij dan trouwelooslijk de een tegen den ander, ontheiligende het verbond onzer vaderen?

Keer weder tot Hem naar Zijn inzettingen. De mensen leren tegen Gods Woord in dat God wel veranderlijk is door de sabbat te ontheiligen en de zondag hiervoor in de plaatst te stellen wat tegen Gods Woord en Jezus’ leer is. Vervolgens zeggen de sabbatschenders: Waarin zullen wij wederkeren?

▼

▼

Christus leert dat de wet, in het Hebreeuws: תורה = Thora! (en in vers 19 nog krachtiger dat de geboden van de wet) niet ontbonden, niet aangepast zullen worden maar dat Hij ze vervuld (volkomen onderhouden) heeft om de straf op onze wetsovertreding weg te nemen. Zijn geboden blijven geheel onveranderd zoals Christus leert.

Veel kerken leren tegen Christus woorden in dat het sabbatsgebod wel ontbonden is, in deels ceremonieel (wat heen zou wijzen naar Jezus) en deels zedelijk (blijvend). Gods Woord leert dit nergens. De 7^e dag, de sabbat, was er al voor de zondeval zodat er van een ceremonieel deel niet eens sprake is. Bovenal mag geen enkel gebod volgens Christus woorden ontbonden worden:

18  Want voorwaar zeg Ik u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota noch één tittel van de Wet voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied.

De hemel en de aarde zouden eerder voorbijgaan dan dat de kleinste letters van de Wet, de Thora, zullen wijzigen. Zijn sabbatten worden zelfs in de nieuwe hemel en op de nieuwe aarde gevierd, zie Jesaja 66:22-23 !

19  Zo wie dan één van deze minste geboden zal ontbonden en de mensen alzo zal geleerd hebben, die zal de minste genaamd worden in het Koninkrijk der hemelen; maar zo wie dezelve zal gedaan en geleerd hebben, die zal groot genaamd worden in het Koninkrijk der hemelen.

De wet blijft onveranderd zelfs nadat de nieuwe hemel en de nieuwe aarde is gemaakt.

Hoe vaak dient dit gezegd te zijn door Christus voordat Zijn woorden geloofd worden? Eén keer, twee keer (zie ook Lu 16:17) of…? Na één keer moeten we Zijn woorden al geloven!

De door God geheiligde sabbat en Mattheus 5:17-19 + Lukas 16:17 en de Bijbel zijn geheel in overeenstemming met elkaar.

Er wordt helaas gezegd dat Christus met de Wet een leer bedoeld die niet letterlijk gelezen dient te worden als het doel maar goed is. Uiteraard is dit een leugen. Al Gods heilige wetten moeten we letterlijk gehoorzamen. Christus leert in vers 19 dat niet alleen van de Wet maar ter benadrukking ook van de kleinste afzonderlijke geboden niets ontbonden zal en mag worden, geen kleinste deel van een letter. Zo kan en mag de door God geheiligde sabbat niet ontbonden worden. Christus zegt dat zelfs de kleinste letter van de minste geboden niet aangepast mag worden.

God verheerlijken op een doordeweekse dag is zeker goed maar dit kan niet samengaan met het ontheiligen van de door God geheiligde sabbat.  Ook niet wekelijks omdat het vierde gebod gebiedt om ook 6 dagen te werken (al ons werk doen).

De zondag en Mattheus 5:17-19 + Lukas 16:17 zijn geheel in tegenspraak met elkaar.

Christus leert dat bij het geloof het strikt leven naar de wet nodig is. Er mag niets van de Thora, en 10 geboden anders worden geleerd, zie vers 19.

De Schriftgeleerden en Farizeeën ontbonden het zesde gebod (gij zult niet doodslaan, we dienen juist elkaar lief te hebben) in:

– naaste liefhebben

– vijanden haten

Christus leert dat geen enkel gebod ontbonden mag worden in vers 18 en 19. Ook het 4^e gebod (gedenk de sabbatdag) mag niet ontbonden worden.

De wil des Vaders is ook het heiligen van Zijn geheiligde sabbat!

22 Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan?

23 En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt!

24 Een iegelijk dan, die deze Mijn woorden hoort en dezelve doet, dien zal Ik vergelijken bij een voorzichtig man, die zijn huis op een steenrots gebouwd heeft.

Er staat horen en doen, God heeft Zijn wil, niet veranderd.

25  Het zij den discipel genoeg dat hij worde gelijk zijn meester, en de dienstknecht gelijk zijn heer. Indien zij den Heere des huizes Beëlzebul hebben geheten, hoeveel te meer Zijn huisgenoten!

Volgelingen van Christus, ook dominees, mogen zich niet boven Zijn leer stellen maar moeten zich richten naar wat Hij ons leert. Christus leert onder andere Zijn heilige geboden te houden, ook de sabbat.

2 En de Farizeen, dat ziende, zeiden tot Hem: Zie, Uw discipelen doen, wat niet geoorloofd is te doen op den sabbat.

3 Maar Hij zeide tot hen: Hebt gij niet gelezen, wat David gedaan heeft, toen hem hongerde, en hun, die met hem waren?

4 Hoe hij gegaan is in het huis Gods, en de toonbroden gegeten heeft, die hem niet geoorloofd waren te eten, noch ook hun, die met hem waren, maar den priesteren alleen.

5 Of hebt gij niet gelezen in de wet, dat de priesters den sabbat ontheiligen in den tempel, op de sabbatdagen, en nochtans onschuldig zijn?

6 En Ik zeg u, dat Een, meerder dan de tempel, hier is.

7 Doch zo gij geweten hadt, wat het zij: Ik wil barmhartigheid en niet offerande, gij zoudt de onschuldigen niet v van Christus eroordeeld hebben.

8 Want de Zoon des mensen is een Heere ook van den sabbat.

Jezus is een Heere, ook van de sabbat. Hij heeft zeggenschap over de sabbat en leert hier hoe de sabbat gehouden dient te worden naar Gods Woord en niet naar alle door de Joden gemaakte eigen regels. God en Jezus hebben de zevende dag geheiligd bij de schepping. Hij heeft deze niet afgeschaft. Hij is nog steeds Heere, ook van de sabbat.

9 En van daar voortgaande, kwam Hij in hun synagoge.

10 En ziet, er was een mens, die een dorre hand had, en zij vraagden Hem, zeggende: Is het ook geoorloofd op de sabbatdagen te genezen? (opdat zij Hem mochten beschuldigen).

11 En Hij zeide tot hen: Wat mens zal er zijn onder u, die een schaap heeft, en zo datzelve op een sabbatdag in een gracht valt, die hetzelve niet zal aangrijpen en uitheffen?

12 Hoe veel gaat nu een mens een schaap te boven? Zo is het dan op de sabbatdagen geoorloofd wel te doen.

Christus leert dat het wel geoorloofd is om goed te doen voor de medemens tegen wat de Joden toen leerden met hun eigen regels. Hij schaft de sabbat niet af maar leert dat de sabbat er is voor de mens en niet de mens voor de sabbat. De mens is er niet om allerlei eigen regels voor de sabbat te maken.

Christus leert dat het werk in Gods huis op de sabbatdagen geoorloofd is.

Elke zondag wordt de wet gelezen met het gebod om de door God geheiligde sabbat te heiligen en niet de zondag. Echter zegt Jezus hier al dat de horenden doof zijn en de zienden het niet opmerken.

15 Want het hart dezes volks is dik geworden, en zij hebben met de oren zwaarlijk gehoord, en hun ogen hebben zij toegedaan; opdat zij niet te eniger tijd met de ogen zouden zien, en met de oren horen, en met het hart verstaan, en zich bekeren, en Ik hen geneze.

Niet willen horen en niet willen zien! Zij willen zich niet bekeren van hun dwaling.

16 Doch uw ogen zijn zalig, omdat zij zien, en uw oren, omdat zij horen.

De Farizeeën stelden hun inzettingen en overleveringen boven Gods Woord. Gods heilige sabbat wordt ook in onze tijd overtreden door de oude menselijke inzetting van de zondag.

Alleen Gods Woord heeft gezag, geen tradities of oude inzettingen.

Door de zondag te leren tegen Gods Woord in wordt het vierde gebod, het sabbatsgebod krachteloos gemaakt!

7 Gij geveinsden! Wel heeft Jesaja van u geprofeteerd, zeggende:

8 Dit volk genaakt Mij met hun mond, en eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich verre van Mij;

9 Doch tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden van mensen zijn.

De eerste dag van de week, de zondag, is niet door God geheiligd. Het houden van de zondag is een gebod van mensen waarmee zij tevergeefs God willen dienen. God heeft de sabbat geheiligd en wil gediend worden door het onderhouden van al Zijn heilige geboden.

Luistert naar Hem, naar Christus. Hij leert Zijn discipelen maar ook onze voorgangers:

Matthéüs 28:19 Gaat dan heen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles wat Ik u geboden heb.

Christus wil de jongeling leren dat het onderhouden van de geboden niet mogelijk is en dat het eeuwige leven alleen uit genade door het geloof verkregen kan worden. Christus heeft de geboden of een enkele gebod niet afgeschaft of gewijzigd zoals Hij ons heeft geleerd.

38 Dit is het eerste en het grote gebod.

39 En het tweede aan dit gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven.

40 Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten.

Christus leert dat de wet aan deze twee geboden hangt (God liefhebben en onze naaste liefhebben). Als zegt God lief te hebben dan wilt u al Zijn heilige geboden houden. Lees 1 Johannes 2:3 en verder. Christus leert ons geen verandering maar bevestigt ook hier de wet.

Christus vermaant de Schriftgeleerden en Farizeeën dat ze het hele wet moeten houden met geloof. Christus heeft niet geleerd dat de door God geheiligde sabbat afgeschaft zou worden.

‘s Winters zou het leed zwaarder zijn. Als men op de sabbat moest vluchten dan zou Gods dag worden ontheiligd. Volgens Jezus zou de door God geheiligde sabbat dan nog gehouden worden. Zelfs nog in de nieuwe hemel en op de nieuwe aarde. Er zou geen kleinste letter van de wet voorbijgaan. Op de sabbat was het volgens de Joodse regels ook niet geoorloofd goederen te dragen.

Jezus zegt dit niet omdat op de sabbat de poorten gesloten zouden zijn. De poorten waren op de sabbat open volgens Jeremia 17:21-28 zie boven. Nehemia sloot de poorten bij uitzondering om de handel op de door God geheiligde sabbat stil te leggen.

Als geleerd wordt dat Zijn heilige sabbat wel gewijzigd is naar de zondag maken we Jezus tot een leugenaar want Hij heeft gezegd dat Zijn woorden geenzins voorbij zullen gaan.

Jezus heeft niet geleerd dat de sabbat afgeschaft zou zijn of worden. Anders hadden de Joden hem zeker om die reden kunnen doden. Wat Jezus ons niet heeft geleerd mogen de mensen niet leren. Wij dienen te onderhouden alles wat Hij ons geboden heeft zoals Hij ons opdracht geeft in de Bijbel. Wat de mensen leren over de zondag in plaats van de sabbat, of dat zij sabbat vieren op de zondag (wat niet kan, de 7^e dag is niet de 1^e dag), zijn mensengeboden die Jezus leer en leven tegenspreken.

Dit is de eerste vermelding van: eerste dag der week (na Zijn opstanding). Dit betreft de eerste dag van de week na de opstanding.

Nog 5 vermeldingen over de eerste dag der week gaan over dezelfde 1e dag na zijn opstanding en niet over andere eerste dagen!

Zie ook Markus 16:1.

Sabbat = zevende dag

Zondag = eerste dag

Zoals hierboven in de tekst staat is de dag na de zevende dag (sabbat) de eerste dag, tegenwoordig zondag.

Er zijn in de Bijbel totaal 6 vermeldingen van gebeurtenissen op en 5 verschijningen van Jezus op dezelfde eerste dag der week na Zijn opstanding. Zoals de Bijbel leert waren zij op die dag bij elkaar vanwege Gods opdracht om jaarlijks op deze dag samen te komen, zie Leviticus 23:6-12.

De verschijningen van Jezus op dezelfde eerste dag der week na Zijn opstanding aan:

1 Maria Magdalena, Johannes 20:15

2 Vrouwen op weg naar Jeruzalem, Johanna, en Maria, de moeder van

Jakobus, Mattheüs 28:9

3 Petrus, Lukas 24:34

4 Emmausgangers, Lukas 24:31

5 Discipelen, Joh 20:19

Zij wisten op deze dag nog niet eens dat Jezus opgestaan was. Er staat ook hier niets over een heiliging van deze eerste dag als wekelijkse rustdag.

Er wordt beweerd dat Jezus diverse keren op een eerste dag der week is verschenen. Jezus is echter diverse keren op dezelfde 1^e eerste dag der week verschenen na zijn opstanding, namelijk 5 keer. 5 keer op dezelfde dag is niet gelijk aan 5 keer op een eerste dag der week.

Al zou Jezus op verschillende eerste dagen zijn verschenen dan nog staat er geen wijziging van Gods sabbatsgebod.

Het is inlegkunde van de kerk om te leren dan Jezus op diverse eerste dagen van de week is verschenen EN dat dit een zondagsgebod leert.

De week daarna was op de tweede dag der week (na acht dagen, niet op den achtste dag). Zie Johannes 20:26 En na acht dagen waren Zijn discipelen wederom binnen, en Thomas met hen; en Jezus kwam, als de deuren gesloten waren, en stond in het midden, en zeide: Vrede zij ulieden!

Na Zijn sterven vergaderde Jezus met Zijn discipelen:

op donderdag, de Hemelvaartsdag, Handelingen 1:4

Verder verscheen Jezus:

op maandag (na 8 dagen), Johannes 20:26

door de week tijdens het vissen, Johannes 21:4

Er is één 1^e dag dat Jezus verschenen is, 5x op dezelfde dag. De overige verschijningen waren op andere dagen!

Zie ook hoofdstuk ‎21.15 over Jezus verschijningen.

Er staat niet in de Bijbel dat de verschijning op de eerste dag der week de door God geheiligde sabbat heeft afgeschaft. Dit hebben de mensen geleerd en keizer Constantijn heeft in 321 na Christus de zondagsviering verplicht gesteld. Er staat ook niet dat de zondag in de plaats is gekomen voor de door God geheiligde sabbat. Zoals ook niet in de Bijbel staat dat de hemelvaart (die op donderdag plaatsvond), de door God geheiligde sabbat heeft afgeschaft en de donderdag daar voor in de plaats zou zijn gekomen.

Na Zijn opstanding, vlak voor de hemelvaart van Christus leert Hij ons te onderhouden alles wat Christus geboden heeft! God en dus ook Jezus heeft ons geboden de door Hem geheiligde sabbat te heiligen wat Jezus ook in Zijn leven heeft gedaan. Christus heeft niet geleerd dat de door God geheiligde sabbat afgeschaft is.

24 En de Farizeen zeiden tot Hem: Zie, waarom doen zij op den sabbatdag, wat niet geoorloofd is?

25 En Hij zeide tot hen: Hebt gij nooit gelezen, wat David gedaan heeft, als hij nood had, en hem hongerde, en dengenen, die met hem waren?

26 Hoe hij ingegaan is in het huis Gods, ten tijde van Abjathar, den hogepriester, en de toonbroden gegeten heeft, die niemand zijn geoorloofd te eten, dan den priesteren, en ook gegeven heeft dengenen, die met hem waren?

27 En Hij zeide tot hen: De sabbat is gemaakt om den mens, niet de mens om den sabbat.

Christus zegt zelf dat de door God geheiligde sabbat voor de mens is gemaakt, Jood en heiden. De door God geheiligde zevende dag werd ingesteld bij de schepping voordat er sprake was van Joden. Er is geen onderscheid in de sabbat voor de Joden en de heidense rustdag. Er bestaat geen Joodse sabbat, alleen de door God geheiligde sabbat. De heidenen hielden ook ELKEN sabbat, zie Handelingen 13:27. Zie ook hoofdstuk ‎20.

28 Zo is dan de Zoon des mensen een Heere ook van den sabbat. 

Hij is Heere, ook van de sabbat. Jezus heeft de sabbat zelf gegeven, Hij heeft deze bij de schepping zelf geheiligd, Hij heiligde deze in Zijn leven, Hij beschermde deze, er zal geen kleinste letter van voorbijgaan. Jezus schaft de sabbat niet af. Of geloven we Christus woorden niet en spreken we Hem voluit tegen door de zondag te leren tegen Zijn Woord in?

Romeinen 11:36 Want uit Hem, en door Hem, en tot Hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen.

Als we Christus voorbeeld moeten volgen volgens 1 Johannes 2:1-6 dan moeten wij dit ook hierin doen en Hem niet tegenspreken, zie ook Mt 5:17-19 en Lu 16:17.

3 En Hij zeide tot den mens, die de verdorde hand had: Sta op in het midden.

4 En Hij zeide tot hen: Is het geoorloofd op sabbatdagen goed te doen, of kwaad te doen, een mens te behouden, of te doden? En zij zwegen stil.

Jezus leert dat het geoorloofd is om op de door God geheiligde sabbat goed te doen. Hij leert niet dat de door God geheiligde sabbat afgeschaft is.

2 En ziende, dat sommigen van Zijn discipelen met onreine, dat is, met ongewassen handen brood aten, berispten zij hen.

3 Want de Farizeen en al de Joden eten niet, tenzij dat zij eerst de handen dikmaals wassen, houdende de inzettingen der ouden.

4 En van de markt komende, eten zij niet, tenzij dat zij eerst gewassen zijn. En vele andere dingen zijn er, die zij aangenomen hebben te houden, als namelijk de wassingen der drinkbekers, en kannen, en koperen vaten, en bedden.

5 Daarna vraagden Hem de Farizeeën en de Schriftgeleerden: Waarom wandelen Uw discipelen niet naar de inzetting der ouden, maar eten het brood met ongewassen handen?

6 Maar Hij antwoordde en zeide tot hen: Wel heeft Jesaja, van u, geveinsden, geprofeteerd, gelijk geschreven is: Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart houdt zich verre van Mij.

7 Doch tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, die geboden zijn der mensen; 

8 Want, nalatende het gebod Gods, houdt gij de inzettingen der mensen, als namelijk wassingen der kannen en drinkbekers; en andere dergelijke dingen doet gij vele. 

Zoals de Joden hun eigen aanvullingen op de wet hadden zo is het houden van de zondag in plaats van de door God geheiligde sabbat een eigen gebod! Het Goddelijke gebod, de heiliging van de sabbat, wordt nagelaten, de door God geheiligde sabbat wordt ontheiligd.

9 En Hij zeide tot hen: Gij doet zeker Gods gebod wel te niet, opdat gij uw inzettingen zoudt onderhouden. 

Het gebod Gods wordt door de menselijke inzettingen teniet gedaan! Het sabbatsgebod is een Goddelijk gebod. Er is geen zondagsgebod ! Er is ook geen afschaffing van het sabbatsgebod. Door het mensengebod van de zondag wordt Gods gebod van de sabbat te niet gedaan.

10 Want Mozes heeft gezegd: Eer uw vader en uw moeder; en: wie vader of moeder vloekt, die zal den dood sterven.

11 Maar gijlieden zegt: Zo een mens tot vader of moeder zegt: Het is korban (dat is te zeggen, een gave), zo wat u van mij zou kunnen ten nutte komen, die voldoet.

12 En gij laat hem niet meer toe, iets aan zijn vader of zijn moeder te doen;

13 Makende alzo Gods woord krachteloos door uw inzetting, die gij ingezet hebt; en vele dergelijke dingen doet gij.

Menselijke instellingen, zoals onder anders ook de instelling van de zondag door mensen, maken Gods Woord krachteloos. De ontheiliging van de sabbat wordt niet meer als ontheiliging gezien omdat de instelling van de mensen (het zondagsgebod) Gods instelling van de sabbat krachteloos maakt.

14 En tot Zich de ganse schare geroepen hebbende, zeide Hij tot hen: Hoort Mij allen en verstaat.

15 Er is niets van buiten den mens in hem ingaande, hetwelk hem kan ontreinigen; maar de dingen, die van hem uitgaan, die zijn het, welke den mens ontreinigen.

16 Zo iemand oren heeft om te horen, die hore.

Liefhebben is Zijn geboden houden uit dankbaarheid zoals Hij deze gehouden heeft en waar Hij ons opdracht toe geeft: Johannes 15:10 Indien gij Mijn geboden bewaart, zo zult gij in Mijn liefde blijven; gelijkerwijs Ik de geboden Mijns Vaders bewaard heb, en blijf in Zijn liefde.

31 En het tweede aan dit gelijk, is dit: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven. Er is geen ander gebod, groter dan deze.

Uw naaste liefhebben is hem/haar ook vanuit Gods Woord onderwijzen.

Zie voor toelichting Mattheüs 26:59

Zie ook Matthéüs 28:1. De vrouwen heiligden de sabbat en gingen na de sabbat naar het graf.

De vrouwen heiligden de sabbatten (zowel de wekelijkse als de jaarlijkse).

Zij heiligden de eerste dag, de zondag, niet. Zij wisten nog niet eens dat Jezus opgestaan was. Er staat ook hier niets over een heiliging van de eerste dag.

Er staat ook hier niets over een heiliging van de eerste dag. De opstanding heeft niet stilzwijgend de geheiligde sabbat afgeschaft zoals ook de hemelvaart dit niet heeft gedaan.

Maria heiligde de sabbat door de dag daarna naar het graf te gaan. Zij heiligde de zondag niet.

Gods woorden zijn ons in de Bijbel gegeven. De Bijbel leert ons de door God geheiligde sabbat te heiligen.

Jezus maakte hier op de sabbat voor het eerst bekend dat Hij de Messias was waar de profeten over schrijven. Hij vierde de door God geheiligde sabbat zoals altijd.

32 En zij versloegen zich over Zijn leer, want Zijn woord was met macht.

33 En in de synagoge was een mens, hebbende een geest eens onreinen duivels; en hij riep uit met grote stemme,

Jezus vierde en leerde op de door God geheiligde sabbat in de synagoge.

2 En sommigen der Farizeen zeiden tot hen: Waarom doet gij, wat niet geoorloofd is te doen op de sabbatten?

3 En Jezus, hun antwoordende, zeide: Hebt gij ook dat niet gelezen, hetwelk David deed, wanneer hem hongerde, en dengenen, die met hem waren?

4 Hoe hij ingegaan is in het huis Gods, en de toonbroden genomen en gegeten heeft, en ook gegeven dengenen, die met hem waren, welke niet zijn geoorloofd te eten, dan alleen den priesteren.

5 En Hij zeide tot hen: De Zoon des mensen is een Heere ook van den sabbat. 

6 En het geschiedde ook op een anderen sabbat, dat Hij in de synagoge ging, en leerde. En daar was een mens, en zijn rechterhand was dor.

7 En de Schriftgeleerden en de Farizeen namen Hem waar, of Hij op den sabbat genezen zou; opdat zij enige beschuldiging tegen Hem mochten vinden.

8 Doch Hij kende hun gedachten, en zeide tot den mens, die de dorre hand had: Rijs op, en sta in het midden. En hij opgestaan zijnde, stond overeind.

9 Zo zeide dan Jezus tot hen: Ik zal u vragen: Wat is geoorloofd op de sabbatten, goed te doen, of kwaad te doen, een mens te behouden, of te verderven?

Jezus leert welke werken geoorloofd waren op de sabbat, Hij leert niet dat de door God geheiligde sabbat niet meer gehouden wordt, veranderd is of veranderen zal zoals Hij bevestigd in onder andere Mattheus 5:17-19 maar juist dat deze blijft.

Wat zegt en vraagt Jezus? Gedenkt den sabbatdag dat gij dien heiligt….!

De mensen kunnen roemen in God en toch niet doen wat Hij vraagt namelijk onder andere het heiligen van de door God geheiligde sabbat. Wie roemt in God doet hetgeen Hij zegt.

47 Een iegelijk, die tot Mij komt, en Mijn woorden hoort, en dezelve doet, Ik zal u tonen, wien hij gelijk is.

Er staat: Die Mijn woorden hoort, en doet, die zijn verstandig volgens vers 48.

Die Zijn woorden hoort en verdraait, die zijn onverstandig volgens vers 49.

48 Hij is gelijk een mens, die een huis bouwde, en groef, en verdiepte, en leide het fondament op een steenrots; als nu de hoge vloed kwam, zo sloeg de waterstroom tegen dat huis aan, en kon het niet bewegen; want het was op de steenrots gegrond.

49 Maar die ze gehoord, en niet gedaan zal hebben, is gelijk een mens, die een huis bouwde op de aarde zonder fondament; tegen hetwelk de waterstroom aansloeg, en het viel terstond, en de val van datzelve huis was groot.

Die Zijn woorden hoort en doet is gelijk een wijze bouwer. Maar die ze hoort en niet doet is gelijk een dwaze bouwer.

Er staat: horen en bewaren!

Er staat niet: horen en aanpassen!

15 De Heere dan antwoordde hem en zeide: Gij geveinsde, maakt niet een iegelijk van u op den sabbat zijn os of ezel van de kribbe los, en leidt hem heen om te doen drinken?

16 In deze, die een dochter Abrahams is, welke de satan, zie, nu achttien jaren gebonden had, moest die niet losgemaakt worden van dezen band op den dag des sabbats?

2 En ziet, er was een zeker waterzuchtig mens voor Hem.

3 En Jezus, antwoordende, zeide tot de wetgeleerden en Farizeen, en sprak: Is het ook geoorloofd op den sabbat gezond te maken?

4 Maar zij zwegen stil. En Hij nam hem, en genas hem, en liet hem gaan.

5 En Hij, hun antwoordende, zeide: Wiens ezel of os van ulieden zal in een put vallen, en die hem niet terstond zal uittrekken op den dag des sabbats?

Haten is hier: minder belangrijk vinden.

Wij moeten Christus lief hebben, zijn geboden gehoorzamen inclusief het sabbatsgebod, boven onze familie, kerkelijke leer of kerkwet en zelfs boven ons eigen leven. Wie dit niet wil kan Zijn discipel niet zijn.

Waar de profeten en de ceremoniële wet naar wezen is in de tijd van Johannes vervuld. De tien geboden gelden ook nog in het Nieuwe Testament, het profetisch woord is zeer vast, maar de wet en de profeten worden geweld aangedaan. De woorden van de profeten in het Oude Testament worden veracht, de wet wordt verdraaid, de sabbat, de zevende dag wordt ontheiligd!

Christus leert: Er is niets van de wet veranderd.

Veel mensen leren: Het vierde gebod van de 10 geboden van de wet is wel veranderd, de sabbat is afgeschaft, de zondag is ingesteld. Dan maakt men Christus tot een leugenaar.

God en Christus kunnen niet liegen, de mens is de leugenaar die de zondag leert in plaats van de sabbat, de 7^e dag zoals Gods Woord zelf leert in 1 Johannes 2:4 Die daar zegt: Ik ken Hem, en Zijn geboden niet bewaart, die is een leugenaar, en in dien is de waarheid niet;

In de tijd van Johannes was er nog geen zondagsgebod ingesteld door de mens.

30  En hij zeide: Neen, vader Abraham; maar zo iemand van de doden tot hen heenging, zij zouden zich bekeren. 31  Doch Abraham zeide tot hem: Indien zij Mozes en de Profeten niet horen, zo zullen zij ook, al ware het dat er iemand uit de doden opstond, zich niet laten gezeggen.

Jezus leert dat de Wet, de Thora die Mozes geschreven heeft en de Profeten gelezen en geleerd dienen te worden en dat de mensen daarnaar moeten horen en doen. De wet en de profeten leren ons dat de door God geheiligde sabbat de door God geheiligde dag is. Jezus leert NIET dat de Wet en de Profeten afgeschaft of veranderd zijn!

Degenen die de zondag leren beweren dat Gods Woorden wel veranderd zijn. Zij maken God en Christus tot een leugenaar en zij zijn nog trots op hun zondagsgebod ook.

EN op den eersten dag der week, zeer vroeg in den morgenstond, gingen zij naar het graf, dragende de specerijen die zij bereid hadden, en sommigen met haar.

Er staat ook hier niets over een heiliging van de eerste dag.

De vrouwen heiligden juist de sabbat en gingen na de sabbat naar het graf met de specerijen.

Denzelfden dag, dit is de 1^e eerste dag van de week na zijn opstanding.

14 En zij spraken samen onder elkander van al deze dingen, die er gebeurd waren.

15 En het geschiedde, terwijl zij samen spraken, en elkander ondervraagden, dat Jezus Zelf bij hen kwam, en met hen ging.

16 En hun ogen werden gehouden, dat zij Hem niet kenden.

17 En Hij zeide tot hen: Wat redenen zijn dit, die gij, wandelende, onder elkander verhandelt, en waarom ziet gij droevig?

18 En de een, wiens naam was Kleopas, antwoordende, zeide tot Hem: Zijt Gij alleen een vreemdeling te Jeruzalem, en weet niet de dingen, die dezer dagen daarin geschied zijn?

19 En Hij zeide tot hen: Welke? En zij zeiden tot Hem: De dingen aangaande Jezus den Nazarener, Welke een Profeet was, krachtig in werken en woorden, voor God en al het volk.

20 En hoe onze overpriesters en oversten Denzelven overgeleverd hebben tot het oordeel des doods, en Hem gekruisigd hebben.

21 En wij hoopten, dat Hij was Degene, Die Israel verlossen zou. Doch ook, benevens dit alles, is het heden de derde dag, van dat deze dingen geschied zijn.

22 Maar ook sommige vrouwen uit ons hebben ons ontsteld, die vroeg in den morgenstond aan het graf geweest zijn;

23 En Zijn lichaam niet vindende, kwamen zij en zeiden, dat zij ook een gezicht van engelen gezien hadden, die zeggen, dat Hij leeft.

24 En sommigen dergenen, die met ons zijn, gingen heen tot het graf, en bevonden het alzo, gelijk ook de vrouwen gezegd hadden; maar Hem zagen zij niet.

25 En Hij zeide tot hen: O onverstandigen en tragen van hart, om te geloven al hetgeen de profeten gesproken hebben!

Wij dienen alles te geloven wat de profeten gesproken hebben. De profeten en Christus hebben ook altijd de door God geheiligde sabbat geheiligd en geleerd.

26 Moest de Christus niet deze dingen lijden, en alzo in Zijn heerlijkheid ingaan?

27 En begonnen hebbende van Mozes en van al de profeten, legde Hij hun uit, in al de Schriften, hetgeen van Hem geschreven was.

28 En zij kwamen nabij het vlek, daar zij naar toegingen; en Hij hield Zich, alsof Hij verder gaan zou.

29 En zij dwongen Hem, zeggende: Blijf met ons; want het is bij den avond, en de dag is gedaald. En Hij ging in, om met hen te blijven.

De dag is gedaald als de zon over het hoogste punt van de dag is.

30 En het geschiedde, als Hij met hen aanzat, nam Hij het brood, en zegende het, en als Hij het gebroken had, gaf Hij het hun.

31 En hun ogen werden geopend, en zij kenden Hem; en Hij kwam weg uit hun gezicht.

32 En zij zeiden tot elkander: Was ons hart niet brandende in ons, als Hij tot ons sprak op den weg, en als Hij ons de Schriften opende?

33 En zij, opstaande ter zelfder ure, keerden weder naar Jeruzalem, en vonden de elven samenvergaderd, en die met hen waren;

Zij waren niet daar omdat zij de eerste dag van de week heiligden in plaats van de sabbat. Zij geloofden namelijk nog niet dat Christus was opgestaan. Zij waren vergaderd op die dag vanwege het feest der eerstelingen op die dag.

34 Welke zeiden: De Heere is waarlijk opgestaan, en is van Simon gezien.

35 En zij vertelden, hetgeen op den weg geschied was, en hoe Hij hun bekend was geworden in het breken des broods.

36 En als zij van deze dingen spraken, stond Jezus Zelf in het midden van hen, en zeide tot hen: Vrede zij ulieden!

Christus heeft de wet vervuld, dat is: volmaakt gehouden wat wij niet konden. God vraagt van ons Zijn wet te houden uit dankbaarheid, tot eer van Hem. Niet om daardoor nog gerechtvaardigd te kunnen worden en Zijn zegen te verkrijgen door het geloof (het oude verbond). Christus heeft de wet niet afgeschaft of gewijzigd volgens Zijn eigen woorden in Mt 5:17-19.

Nergens in de Wet van Mozes, de profeten en de Psalmen staat dat de sabbatsheiliging ophield als Christus opgestaan zou zijn. Er staat juist dat de door God geheiligde sabbat blijft en dat er niets van 10 geboden gewijzigd zou worden.

48 Maar die denzelven niet geweten heeft, en gedaan heeft dingen, die slagen waardig zijn, die zal met weinige slagen geslagen worden. En een iegelijk, wien veel gegeven is, van dien zal veel geeist worden; en wien men veel vertrouwd heeft, van dien zal men overvloediger eisen.

De zondag kan in onwetendheid in plaats van de door God geheiligde sabbat gehouden worden, dat wil niet zeggen dat het goed is, daarom moeten wij elkander aanscherpen. Zie ook Hebreeën 10:24-26.

De eis der wet is er nog maar niet om daardoor gerechtvaardigd te worden maar om die te doen uit dankbaarheid. De vloek van de wet is weggenomen door Christus.

Jezus en Johannes (Wij) spreken wat Wij weten (uit het Oude Testament) en getuigen wat Wij gezien hebben, niet iets anders, ook geen zondagsheiliging. Maar de mensen geloven niet.

Jezus leert geen andere leer dan Hij van de Vader geleerd heeft maar Hij wordt niet geloofd. Zijn woorden worden tegengesproken.

Deze tekst leert ons dat wie ongehoorzaam is aan Zijn opdracht het leven (het eeuwige leven) niet zal zien (niet zal binnengaan in de hemel) maar de toorn Gods op hem zal blijven (in de eeuwige verdoemenis).

De Zoon, Christus, leert ons vlak voor Zijn hemelvaart: Matthéüs 28:19 Gaat dan heen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles wat Ik u geboden heb.

20  Onze vaders hebben op dezen berg aangebeden, en gijlieden zegt dat te Jeruzalem de plaats is waar men moet aanbidden.

De Samaritanen baden op de berg Gerizim. De Joden op de Berg Sion.

21  Jezus zeide tot haar: Vrouw, geloof Mij, de ure komt wanneer gijlieden noch op dezen berg, noch te Jeruzalem den Vader zult aanbidden.

22  Gijlieden aanbidt wat gij niet weet; wij aanbidden wat wij weten; want de Zaligheid is uit de Joden;

23  Maar de ure komt en is nu, wanneer de ware aanbidders den Vader aanbidden zullen in geest en waarheid; want de Vader zoekt ook dezulken die Hem alzo aanbidden.

24 God is een Geest, en die Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.

Het evangelie is ook voor de heidenen buiten Israël die niet zoals de Israëlieten naar Jeruzalem zullen kunnen opkomen. Jezus leert dat God een Geest is die op elke plaats aangebeden zal en moet worden met een gelovig hart. De Heere Jezus zegt hier niets over de sabbat alsof deze afgeschaft zou zijn, anders zou dat ook niet overeenkomen met wat Christus in de Bijbel leert over de sabbat.

God en de Zoon zijn één. Christus leert niets anders dan wat God leert. God en Christus leren dezelfde wet en geboden.

Christus gebiedt ons Zijn voorbeeld te volgen en te leren en niet onze eigen wil te doen met het houden van de zondag tegen Zijn heilige geboden in.

Matthéüs 28:19Gaat dan heen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles wat Ik u geboden heb.

Zie ook Johannes 5:19 en 30.

10 De Joden zeiden dan tot dengene, die genezen was: Het is sabbat; het is u niet geoorloofd het beddeken te dragen.

11 Hij antwoordde hun: Die mij gezond gemaakt heeft, Die heeft mij gezegd: Neem uw beddeken op, en wandel.

12 Zij vraagden hem dan: Wie is de Mens, Die u gezegd heeft: Neem uw beddeken op, en wandel?

13 En die gezond gemaakt was, wist niet, Wie Hij was; want Jezus was ontweken, alzo er een grote schare in die plaats was.

14 Daarna vond hem Jezus in den tempel, en zeide tot hem: Zie, gij zijt gezond geworden; zondig niet meer, opdat u niet wat ergers geschiede.

15 De mens ging heen, en boodschapte den Joden, dat het Jezus was, Die hem gezond gemaakt had.

16 En daarom vervolgden de Joden Jezus, en zochten Hem te doden, omdat Hij deze dingen op den sabbat deed.

17 En Jezus antwoordde hun: Mijn Vader werkt tot nu toe, en Ik werk ook.

18 Daarom zochten dan de Joden te meer Hem te doden, omdat Hij niet alleen den sabbat brak, maar ook zeide, dat God Zijn eigen Vader was, Zichzelven Gode evengelijk makende.

Jezus leerde hun de door God geheiligde sabbat op de juiste wijze te houden en niet zoals de Farizeeën en Schriftgeleerden deden met eigen gemaakte regels. Jezus leert dat het op de sabbatdagen geoorloofd is om goed te doen.

Zie ook Johannes 4:34

In hun onwetendheid kunnen mensen zondigen. Maar nu zij Gods Woord hebben, kunnen lezen, horen maar niet doen, ook de sabbat niet heiligen, zo hebben zij geen verontschuldiging voor hun zonden.

Jezus’ woorden leren onder ander het onderhouden van de door God geheiligde sabbat, niet de zondag. Die Zijn woorden hoort, gehoorzaamt en gelooft in Hem (God) dat Zijn zonden uit genade vergeven zijn die is zalig.

Gelooft u Jezus’ woorden dat er geen jota of tittel van de wet voorbij zou gaan?

39 Onderzoekt de Schriften; want gij meent in dezelve het eeuwige leven te hebben; en die zijn het, die van Mij getuigen.

Onderzoek is een Goddelijke opdracht! Zie ook 2 Timothëus 3:14-17

De kerk gelooft Christus woorden niet als zij vasthoudt aan de zondag terwijl Christus zegt dat er geen jota of tittel van de wet voorbij zou gaan en dat wij dienen te leren wat Hij ons geleerd heeft, wat Hij van de Vader gehoord heeft. We mogen niet bouwen op een andere grond (andere leraars, geschiedenis of wat dan ook buiten de Bijbel) maar alleen op Gods Woord.

44 Hoe kunt gij geloven, gij, die eer van elkander neemt, en de eer, die van God alleen is, niet zoekt?

Mensen zoeken de eer van mensen door niet af te wijken van wat de meesten doen maar zoeken de eer, de wil van God met onder andere Zijn heilige sabbat, niet.

45 Meent niet, dat Ik u verklagen zal bij den Vader; die u verklaagt, is Mozes, op welken gij gehoopt hebt.

46 Want indien gij Mozes geloofdet, zo zoudt gij Mij geloven; want hij heeft van Mij geschreven.

Als Mozes werd geloofd dan zouden we ook Christus woorden geloven Die ons leert om de geboden te houden gelijkerwijs Hij deze gehouden heeft (Joh. 15:10).

Christus vermaant de Joden dat zij de wet niet hielden wat zij wel dienden te doen maar niet om daardoor gerechtvaardigd te worden.

23 Indien een mens de besnijdenis ontvangt op den sabbat, opdat de wet van Mozes niet gebroken worde, zijt gij toornig op Mij, dat Ik een gehelen mens gezond gemaakt heb op den sabbat?

Gelooft u dat Johannes een zondagswet bedoelt die niet in Gods Woord staat? Uiteraard bedoelt Johannes Gods heilige wet met het sabbatsgebod!

Jezus vraagt ons Hem te volgen in leer en leven. Jezus heiligde in Zijn leven, de 7^e dag, de sabbat, zoals Hij deze zelf ingesteld heeft bij de schepping.

32  En zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u vrijmaken.

De waarheid, het waarachtige geloof zal ons vrijmaken van de vloek van de wet die door genade weggenomen is.

Er is geen sprake van vrijmaken van de gehoorzaamheid aan de wet maar van de vloek. Gods wet mag en wil Gods volk uit dankbaarheid houden.

Christus kent Zijn Vader en bewaart Zijn woord. Christus heiligde ook de sabbat.

Mijn dag is de dag van de komst van Christus in het vlees die Abraham door het geloof mocht zien. Mijn dag is niet de dag des Heeren. De dag des Heeren is in heel de Bijbel een / de oordeelsdag. Zie hoofdstuk ‎13.

Op de door God geheiligde sabbat is het geoorloofd om goed te doen.

Kennis van Christus geeft dat men Hem wil volgen in leer en leven. Hij leert de geboden te houden zoals Hij deze gehouden heeft, niet anders.

De vreemdelingen / heidenen zullen ook toegebracht worden tot Zijn volk. Ook uit de heidenen zullen mensen bekeerd worden. Zij zullen Zijn stem horen en gehoorzaam zijn aan zijn geboden en Zijn leer volgen. Het zal één kudde worden, zonder onderscheid tussen Jood en heiden.

35 Indien de wet die goden genaamd heeft, tot welke het woord Gods geschied is, en de Schrift niet kan gebroken worden; 

De Schrift, de Thora en de profeten, kan niet gebroken worden. Als God de sabbat geheiligd heeft en Jezus gezegd heeft dat de wet niet zou veranderen (Mt 5:17-19) dan mogen en kunnen de mensen het sabbatsgebod niet wijzigen in een zondagsgebod en God tegenspreken.

36 Zegt gijlieden tot Mij, Dien de Vader geheiligd en in de wereld gezonden heeft: Gij lastert God; omdat Ik gezegd heb: Ik ben Gods Zoon?

37 Indien Ik niet doe de werken Mijns Vaders, zo gelooft Mij niet;

38 Maar indien Ik ze doe, en zo gij Mij niet gelooft, zo gelooft de werken; opdat gij moogt bekennen en geloven, dat de Vader in Mij is, en Ik in Hem.

Vele oversten geloofden ook in Hem maar beleden Hem niet. Velen geloven ook nu dat de sabbat de door God geheiligde dag is maar belijden het niet om niet uit de kerk geworpen te worden omdat zij de mensen meer eren dan God. God vraagt om Hem te dienen, niet om mensen te dienen. Wij dienen God te vrezen en niet de mensen.

Het Woord (met de wet) zal hem oordelen ten laatsten dage! Zijn Woord gebied de sabbat. Naar dit Woord zal men geoordeeld worden.

49  Want Ik heb uit Mijzelven niet gesproken; maar de Vader, Die Mij gezonden heeft, Die heeft Mij een gebod gegeven, wat Ik zeggen zal en wat Ik spreken zal.

50  En Ik weet dat Zijn gebod het eeuwige leven is. Hetgeen Ik dan spreek, dat spreek Ik alzo, gelijk Mij de Vader gezegd heeft.

Christus leert wat God Hem geleerd en geboden heeft. Christus heeft ook de sabbat geleerd en geheiligd. Ook geeft Christus ons de opdracht te leren zoals Hij ons geleerd heeft. De mensen kunnen en mogen niet tegen Gods wil de zondag leren in plaats van Gods heilige wekelijkse dag, de sabbat.

Uit liefde tot Christus wil Gods volk Zijn geboden bewaren, onderhouden, niet wijzigen. God leert hiermee ook dat wie Zijn geboden niet wil houden uit dankbaarheid Hem niet oprecht lief heeft.

Christus zal zichzelf aan degene openbaren die uit geloof Zijn geboden houdt. Christuskennis en het houden van Zijn heilige geboden horen bij elkaar.

Zoals Jezus de geboden Zijns Vaders heeft gehouden gebiedt Hij ook ons te doen. Jezus heeft alle 10 geboden gehouden, ook heeft Hij de door God geheiligde sabbat geheiligd. Hij leert in de Bijbel niet dat dit na Zijn opstanding anders zou zijn. Als dit anders had moeten worden dan had Hij dit ons geleerd. Christus leerde juist dat er geen jota (de kleinste letter) of tittel van de wet zou veranderen.

15 Ik heet u niet meer dienstknechten; want de dienstknecht weet niet, wat zijn heer doet; maar Ik heb u vrienden genoemd; want al wat Ik van Mijn Vader gehoord heb, dat heb Ik u bekend gemaakt. 

Jezus heeft niet geleerd dat de sabbat afgeschaft is of zou worden. Wat Hij van de Vader gehoord heeft dat heeft Hij ons geleerd. Hij heeft niets anders geleerd dan wat Zijn Vader in de Bijbel heeft laten opschrijven.

16 Gij hebt Mij niet uitverkoren, maar Ik heb u uitverkoren, en Ik heb u gesteld, dat gij zoudt heengaan en vrucht dragen, en dat uw vrucht blijve; opdat, zo wat gij van den Vader begeren zult in Mijn Naam, Hij u dat geve.

17 Dit gebied Ik u, opdat gij elkander liefhebt.

18 Indien u de wereld haat, zo weet, dat zij Mij eer dan u gehaat heeft.

19 Indien gij van de wereld waart, zo zou de wereld het hare liefhebben; doch omdat gij van de wereld niet zijt, maar Ik u uit de wereld heb uitverkoren, daarom haat u de wereld.

20 Gedenk des woords, dat Ik u gezegd heb: Een dienstknecht is niet meerder dan zijn heer. Indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen; indien zij Mijn woord bewaard hebben, zij zullen ook het uwe bewaren.

De mensen die Zijn Woord en Zijn heilige geboden niet bewaren zullen de mensen die Zijn Woord wel gehoorzamen en bewaren tegenstaan, verdrukken, het zwijgen op willen leggen en vervolgen.

21 Maar al deze dingen zullen zij doen om Mijns Naams wil, omdat zij Hem niet kennen, Die Mij gezonden heeft.

Dit zullen zij doen aan degenen die Zijn Woord bewaren omdat zij Hem (God) niet (recht) kennen en wat Hij leert in de Bijbel.

Als we niet konden weten dat we de sabbat moesten heiligen dan hadden wij geen zonde. Wij leefden dan in onwetendheid hierin. De mensen kunnen dit echter wel weten uit Gods Woord, dat geheel waarachtig is en hebben dan geen voorwendsel (verontschuldiging) voor de sabbatsontheiliging.

Zie de toelichting bij Johannes 15:22 hierboven.

14 Die zal Mij verheerlijken; want Hij zal het uit het Mijne nemen, en zal het u verkondigen.

15 Al wat de Vader heeft, is Mijn; daarom heb Ik gezegd, dat Hij het uit het Mijne zal nemen, en u verkondigen.

Wat Christus geleerd heeft zal de Heilig Geest u leren. God, Christus en de Heilige Geest leren wat God ons in Zijn Woord heeft geleerd, zonder verandering. In de Bijbel staat niet dat de uitstorting van de Heilige Geest de zondag heeft veranderd in de wekelijkse rustdag. Deze uitstorting was op de eerste dag van het Pinksterfeest dat altijd jaarlijks op de eerste dag der week valt. Door de uitstorting is dit Pinksterfeest een nog gedenkwaardiger jaarlijks feest geworden.

Gods Woord is de waarheid. Als Gods Woord de wekelijkse sabbat leert dan is dit de waarheid. Als de geschiedenis na de Bijbel (buiten de Bijbel om!) de zondag leert i.p.v. de wekelijkse sabbat dan is dit een leugen.

Jezus heeft niets in het verborgen gesproken, alles is openbaar! Als de sabbat afgeschaft had moeten worden dan had Hij ons dit geleerd!

EN op den eersten dag der week ging Maria Magdaléna vroeg, als het nog duister was, naar het graf, en zag den steen van het graf weggenomen.

Er staat hier niets over een heiliging van de eerste dag.

De door God geheiligde sabbat werd toen ook gehouden, de vrouwen heiligden de door God geheiligde sabbat en gingen op de eerste dag der week naar het graf.

Niet 6 vermeldingen van andere eerste dagen!

Als het dan avond was op denzelven eersten dag der week, en als de deuren gesloten waren waar de discipelen vergaderd waren, om de vreze der Joden, kwam Jezus en stond in het midden en zeide tot hen: Vrede zij ulieden.

De avond die hier beschreven wordt is aan het eind van de eerste dag voor zonsondergang nadat hij op deze dag verschillende keren is verschenen.

Gods dagen hebben twee avonden, volgens onder andere: Exodus 29:39 Het ene lam zult gij des morgens bereiden; maar het andere lam zult gij bereiden tussen de twee avonden.

Gods dagen, zoals nog steeds, beginnen met een avond (de nacht): Genesis 1:5  En God noemde het licht dag, en de duisternis noemde Hij nacht. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest, de eerste dag.

Gods avonden op één dag:

1^e avond (nacht): als de zon ondergaat, dan begint de nieuwe dag

2^e avond: als de zon over het hoogste punt is gekomen totdat de zon ondergaat

Tussen twee avonden, wat 11x in de Bijbel voorkomt, betekent: nadat de zon over het hoogste punt is maar voor zonsondergang. Wij zouden zeggen in de (na) middag.

Omdat Christus hier in dit Bijbelvers aan het eind van de eerste dag verscheen is hier sprake van de avond als de zon over het hoogste punt is gekomen.

Er is hier geen sprake van de avond na zonsondergang omdat dan een nieuwe dag begint en dit dan op de tweede dag zou zijn terwijl er duidelijk bij staat dat het de avond van de eerste dag is.

Er staat niet dat zij toen bijeen waren in plaats van op de door God geheiligde sabbat. De discipelen waren op deze eerste dag van de week niet bij elkaar om de opstanding herdenken, zij geloofden toen nog niet dat Jezus opgestaan was. Zij waren bij elkaar op deze dag vanwege het feest der eerstelingen. Zie Leviticus 23:6 en Matthéüs 28:1.

Met Jezus verschijning op de eerste dag der week is de eerste dag van de week niet ingesteld als geheiligde dag en is de door God geheiligde sabbat niet afgeschaft.

Zijn verschijning 8 dagen later, op de tweede dag van de week (zie Johannes 20:26), heeft ook de tweede dag van de week niet ingesteld als geheiligde dag in plaats van de door God geheiligde sabbat.

Hiervan wordt gezegd dat dit op de eerste dag der week was. Acht dagen na de eerste dag der week (vers 1) geeft maandag. Zie hoofdstuk ‎21.15 met Jezus verschijningen.

Als er zou staan ten achtste dage dan wordt in de Bijbel veelal de eerste dag meegeteld en zou de eerste dag van de week bedoeld worden. Er staat echter duidelijk in de Bijbel na acht dagen wat de tweede dag van de week is!

Als NA acht dagen weer de eerste dag der week zou zijn staat er nog steeds niet dat de door God geheiligde sabbat afgeschaft is.

Het pinkster-feest valt altijd op de dag na de sabbat.

God heeft in het Oude Testament al ingesteld dat de Pinksterdag jaarlijks op de dag na de sabbat gevierd moest worden, elk jaar op de eerste dag van de week. De discipelen waren toen bij elkaar vanwege deze feestdag, niet als samenkomst om Zijn opstanding te gedenken maar als samenkomst vanwege dit feest wat een eeuwigdurend jaarlijks feest is.

Zie Leviticus 23:15-22

Het feest van de eerstelingen (de eerste broden van de nieuwe oogst) die als Beweegoffer God werden aangeboden wordt in de Bijbel Pinksterfeest genoemd.

Er staat niet in de Bijbel dat de eerste Christenen zondag hielden i.p.v. de wekelijkse sabbat te heiligen. Er staat: Zij volhardden in de leer van de apostelen.

De apostelen volhardden in de leer van Christus:

Matthéüs 28:19 Gaat dan heen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles wat Ik u geboden heb.

Christus heeft de zondag niet geleerd. Christus volhardde in de leer en geboden van Zijn vader:

Johannes 15:10  Indien gij Mijn geboden bewaart, zo zult gij in Mijn liefde blijven, gelijkerwijs Ik de geboden Mijns Vaders bewaard heb en blijf in Zijn liefde.

God de Vader leert ons Zijn heilige geboden met als vierde gebod:

Exodus 20:8 Gedenk den sabbatdag, dat gij dien heiligt. 9  Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; 10  Maar de zevende dag is de sabbat des HEEREN uws Gods,

–     God leerde Christus Zijn heilige geboden te onderhouden.

–     Christus leerde de apostelen Gods heilige geboden te onderhouden zoals Hij gedaan          heeft.

–     De apostelen leerden de mensen Gods heilige geboden te onderhouden.

–     De mensen volhardden in deze leer en onderhielden ook de leer van de sabbat zoals

uit deze tekst blijkt.

De eerste Christen hielden Gods geboden zoals deze tekst ons leert. Zij heiligden de sabbat, niet de eerste dag in plaats van de sabbat. Zelfs de heidenen heiligden de sabbat. Zie ook Handelingen 13:42.

De christenen waren dagelijks bij elkaar. De eerste dag der week na de opstanding toen Jezus verscheen geloofden ze eerst niet dat Jezus opgestaan was. Na acht dagen, op de tweede dag der week, geloofden zij het wel. Zie ook Matthéüs 28:1

Gods gebod is: gedenk den sabbatdag, de 7^e dag, dat gij dien heiligt.

Het menselijke gebod is: gedenk de zondag, de 1^e dag, tegen Gods Woord in!

52  Wien van de profeten hebben uw vaders niet vervolgd? En zij hebben gedood degenen die tevoren verkondigd hebben de komst des Rechtvaardigen, van Welken gijlieden nu verraders en moorders geworden zijt;

53  Gij, die de wet ontvangen hebt door bestellingen der engelen, en hebt ze niet gehouden.

Stefanus vermaant de Joden dat zij de wet, in het Grieks: nomon  = Thora, niet hebben gehouden, niet bewaard. Zo is de wet na de Bijbel ook niet gehouden en is het vierde gebod zelfs door mensen ! aangepast naar de zondag.

De vreze des Heeren is ook het houden van Zijn heilige geboden waar het heiligen van de sabbat een onderdeel van is:

Prediker 12:13 Van alles, wat gehoord is, is het einde van de zaak: Vrees God, en houd Zijn geboden, want dit betaamt allen mensen.

15 En na het lezen der wet en der profeten, zonden de oversten der synagogen tot hen, zeggende: Mannen broeders, indien er enig woord van vertroosting tot het volk in u is, zo spreekt.

Ongeveer 20 jaar na de opstanding wordt de sabbatdag nog geheiligd! De wet, de Thora, met het heilig sabbatsgebod en de profeten werden gelezen en geleerd op de sabbat. Er staat niet in de Bijbel dat de eerste dag van de week vanaf de tijd van de apostelen na Christus opstanding is geheiligd in plaats van de sabbat. Juist de door God geheiligde sabbat wordt ongeveer 20 jaar na Christus opstanding nog steeds geheiligd.

27 Want die te Jeruzalem wonen, en hun oversten, Dezen niet kennende, hebben ook de stemmen der profeten, die op elken sabbat dag gelezen worden, Hem veroordelende, vervuld;

Elke sabbatdag wordt dan nog steeds geheiligd.

39 En dat van alles, waarvan gij niet kondet gerechtvaardigd worden door de wet van Mozes, door Dezen een iegelijk, die gelooft, gerechtvaardigd wordt.

40 Ziet dan toe, dat over ulieden niet kome, hetgeen gezegd is in de profeten:

41 Ziet, gij verachters, en verwondert u, en verdwijnt; want Ik werk een werk in uw dagen, een werk, hetwelk gij niet zult geloven, zo het u iemand verhaalt.

42 En als de Joden uitgegaan waren uit de synagoge, baden de heidenen, dat tegen den naasten sabbat hun dezelfde woorden zouden gesproken worden.

De Joden EN heidenen heiligden ook hier de sabbat. Zij vroegen niet om de volgende dag (zondag) te komen om het Woord uit te leggen! Zij baden Paulus of hij op de door God geheiligde sabbat hun zou leren. Ze zagen uit naar de volgende sabbat, niet naar de volgende dag, niet naar de zondag. Als de zondag gehouden werd hadden de heidenen niet gevraagd naar de volgende sabbat (een week later) maar naar de volgende dag!

Zij vroegen niet oppervlakkig of Paulus dit op de eerste dag van de week wilde doen maar baden of hij hen wilde onderwijzen op de door God geheiligde sabbat. Bidden is een heilige verrichting!

Paulus en ook de apostelen leerden niet dat de heidenen op de eerste dag van de week samen moesten komen. Anders had Paulus hun dit zeker geleerd echter zou hij dan Gods Woord tegenspreken die ons leert om op de zevende dag samen te komen. De door God geheiligde sabbat bleef geheiligd. Zelfs de eerste Christenen uit de heidenen heiligden de door God geheiligde sabbat hier in het Nieuwe Testament.

43 En als de synagoge gescheiden was, volgden velen van de Joden en van de godsdienstige Jodengenoten Paulus en Barnabas; welke tot hen spraken, en hen vermaanden te blijven bij de genade Gods.

44 En op den volgenden sabbat kwam bijna de gehele stad samen, om het Woord Gods te horen. 

Jood en heiden kwamen op de door God geheiligde sabbat om het Woord van God te horen.

De heidenen hebben later afstand genomen van de Joden en van Gods wet en geboden en dachten zelfs dat zij in de plaats van de Joden waren gekomen.

Sommigen leerden dat de wet van Mozes nog gehouden moest worden om daardoor gerechtvaardigd te worden. Dit is uiteraard niet zo. Er is alleen rechtvaardigmaking uit genade.

6 En de apostelen en de ouderlingen vergaderden te zamen, om op deze zaak te letten.

7 En als daarover grote twisting geschiedde, stond Petrus op en zeide tot hen: Mannen broeders, gij weet, dat God van over langen tijd onder ons mij verkoren heeft, dat de heidenen door mijn mond het woord des Evangelies zouden horen, en geloven.

8 En God, de Kenner der harten, heeft hun getuigenis gegeven, hun gevende den Heiligen Geest, gelijk als ook ons;

9 En heeft geen onderscheid gemaakt tussen ons en hen, gereinigd hebbende hun harten door het geloof. 

Er is geen onderscheid in zalig worden uit genade tussen de Joden en de heidenen.

10 Nu dan, wat verzoekt gij God, om een juk op den hals der discipelen te leggen, hetwelk noch onze vaders, noch wij hebben kunnen dragen?

11 Maar wij geloven door de genade des Heeren Jezus Christus zalig te worden, op zulke wijze als ook zij.

De Farizeeën die gelovig waren geworden dachten dat men nog besneden moest worden en de wet van Mozes moest onderhouden om gerechtvaardigd te kunnen worden. Paulus leert dat de heidenen niet besneden hoeven te worden en dat wet van Mozes niet gehouden moet worden om hierdoor de zaligheid te verdienen. Zalig worden kan alleen uit genade.

Paulus schaft de wet van Mozes niet af maar de rechtvaardigmaking hierdoor! Want hij leert ook:

Hebreeën 10:28 Als iemand de wet van Mozes heeft tenietgedaan, die sterft zonder barmhartigheid onder twee of drie getuigen;

Onthoud heel uw leven bij al uw vragen over de wet:

zalig worden uit genade, niet door gehoorzaamheid aan de wet

zalig zijn met gehoorzaamheid aan de wet van Mozes, de Thora, met de 10 geboden

Volgens Paulus in Rom. 7:12 is de wet (Thora) en de geboden nog steeds heilig en dienen onveranderd onderhouden te worden uit dankbaarheid.

Romeinen 12:7 Alzo is dan de wet heilig, en het gebod is heilig en rechtvaardig en goed.

20  Maar hun zal aanschrijven dat zij zich onthouden van de dingen die door de afgoden besmet zijn, en van hoererij, en van het verstikte, en van bloed.

21  Want Mozes heeft er van oude tijden in elke stad, die hem prediken, en hij wordt op elken sabbat in de synagogen gelezen.

De wet van Mozes, de Thora !, wordt op elken sabbat in de synagogen gelezen en geleerd.

Niet alleen de 10 geboden maar de hele Thora. Niet op zondag maar op de sabbat.

Paulus leert: val de heidenen niet lastig met de eis van het onderhouden van de wetten om daardoor gerechtvaardigd te worden. Ook de heidenen worden alleen uit genade zalig .

Onderhoudt de hele wet van Mozes maar niet als voorwaarde om rechtvaardig te worden maar uit dankbaarheid.

Blijkbaar worden de zonden zoals genoemd in vers 20 bij de heidenen nog gevonden waartegen Paulus hier als aanvulling op de wet van Mozes waarschuwt. De wet van Mozes (Thora !) kenden ze al maar zij volharden in de zonden die nog eens benoemd moeten worden om die ook te laten.

Lukas 16:29b Zij hebben Mozes en de Profeten; dat zij die horen.

Nogmaals voor de mensen, de dominees en leraars die hun hart verharden en niet willen horen wat God leert in het NIEUWE TESTAMENT over de geschriften van Mozes, de Thora: Handelingen 15:21  Want Mozes heeft er van oude tijden in elke stad, die hem prediken, en hij wordt op elken sabbat in de synagogen gelezen.

Let op: elken sabbat, ongeveer 20 jaar na de opstanding van Christus worden ook hier de vijf boeken van Mozes (de Thora) met de 10 geboden gelezen en geleerd.

Nogmaals:

Hebreeën 10:28 Als iemand de wet van Mozes heeft tenietgedaan, die sterft zonder barmhartigheid onder twee of drie getuigen;

De wet moet niet onderhouden worden om gerechtvaardigd te worden maar uit dankbaarheid. Zie de toelichting op vers 5.

14  En een zekere vrouw met name Lydia, een purperverkoopster, van de stad Thyatíra, die God diende, hoorde ons; welker hart de Heere heeft geopend, dat zij acht nam op hetgeen van Paulus gesproken werd.

Op de dag des sabbat preekte Paulus.

2 En Paulus, gelijk hij gewoon was, ging tot hen in, en drie sabbatten lang handelde hij met hen uit de Schriften,

Paulus gewoonte was dat hij de door God geheiligde sabbat heiligde en in de synagoge de Schriften uitlegde.

Onderzoek Gods Woord, ook zijn geboden!

Paulus verbleef bij Áquila. Zijn dagelijkse werk was toen tenten maken. Hij heiligde elke  sabbat. Er staat niet dat Paulus de zondag heiligde. Het gebod leert 6 dagen werken en de zevende dag, de sabbat gedenken, heiligen. Ook voor Paulus is de eerste dag van de week (zondag) een normale werkdag. Hij reisde zelfs op deze dag, zie Handelingen 20:7.

7 En op den eersten dag der week,

In het Grieks staat er in Handelingen 20:7 niet op de eerste dag der week maar:

De vertalers hebben het woord sabbat (de 7^e dag) gewijzigd naar eerste dag van de week (zondag)! Dit is Schriftvervalsing!

Pauls en de gelovigen waren op een sabbat bij elkaar. Dit is trouwens één van de sabbatten van de omertelling waar 7 sabbatten geteld worden tot het Pinksterfeest (Grieks: Pentecoste, Hebreeuwse: Shavot).

…., als de discipelen bijeengekomen waren om brood te breken, handelde Paulus met hen, zullende des anderen daags verreizen; en hij strekte zijne rede uit tot den middernacht.

8 En er waren vele lichten in de opperzaal waar zij vergaderd waren.

Stel dat u niet wilt lezen dat er sabbat staat in het Grieks en daar nog eerste dag voor wilt blijven lezen dan geldt het volgende:

Met deze tekst wordt dan tegen de leer van de Bijbel gezegd dat er vanaf de apostelen op de eerste dag der week samengekomen werd in plaats van op de sabbat. Paulus heiligde echter elke sabbat. Dit is de enigste plaatst met een vermelding van een godsdienstige samenkomst op de eerste dag der week (in het Grieks dus sabbat!!).

Er staat ook hier niet dat de eerste dag der week geheiligd diende te worden in plaats van de sabbat.

Gods dag-indeling:

De door God ingestelde dagen beginnen ’s avonds na zonsondergang, zie ook Leviticus 23:32:  Het zal u een sabbat der rust zijn; dan zult gij uw zielen verootmoedigen; op den negende der maand in den avond, van den avond tot den avond, zult gij uw sabbat rusten (dit betreft hier jaarlijkse de Verzoendag).

De avond aansluitend op de door God geheiligde sabbat is de avond (het begin) van eerste dag der week waarop de discipelen bijeen waren en Paulus zijn toespraak hield tot middernacht. De jongeling Eutychus viel volgens vers 12 na middernacht uit het raam (jonge of bijna volwassen man, knecht).

Er staat dat de discipelen hier bij elkaar waren om brood te breken. Er staat niet dat ze bij elkaar waren op de eerste dag van de week om deze dag te heiligen. De discipelen waren dagelijks in de tempel EN van huis tot huis brood brekende waar ook het brood breken niet gekoppeld is aan de eerste dag van de week. Handelingen 2:46 En dagelijks eendrachtelijk in den tempel volhardende, en van huis tot huis brood brekende, aten zij tezamen met verheuging en eenvoudigheid des harten,

Zij waren bij elkaar voor middernacht, in het begin van de avond op de eerste dag der week. De eerste dag begon zodra op de sabbat de zon onderging. Let op de vele lichten in de opperzaal en het uitstrekken van zijn rede tot middernacht op de eerste dag der week. Na 24:00 is het volgens Gods dag-indeling nog steeds de eerste dag!

Ze waren bij elkaar om brood te breken. Paulus zou des daags (overdag) verreizen. Er staat hier niet en nergens in de Bijbel dat de reden van deze bijeenkomst was dat de eerste dag van de week in plaats van de door God geheiligde sabbat gekomen was. Paulus leerde ook hier niet dat de eerste dag van de week de nieuwe door God geheiligde rustdag zou zijn.

Als hier sprake zou zijn van de Heeren Avondmaal dan is dit in de Bijbel niet gekoppeld aan de eerste dag van de week. In Lukas 22 hield en leerde Jezus des Heeren Avondmaal (geen heilig avondmaal, zie www.avondmaal.com) op de dag van Zijn Pascha. Dit was niet op de eerste dag van de week.

Vervolg van Handelingen 20:

9 En een zeker jongeling, met name Eutychus, zat in het venster en met een diepen slaap overvallen zijnde, alzo Paulus lang tot hen sprak, door den slaap nederstortende, viel van de derde zoldering nederwaarts, en werd dood opgenomen.

Paulus strekte zijn rede uit tot middernacht. Eutychus viel na middernacht uit het raam, zie vers 7. Volgens de hedendaagse tijdrekening dan op maandag. Volgens Gods tijdrekening op de eerste dag.

Handelingen 20:

10 Doch Paulus, afgekomen zijnde, viel op hem, en hem omvangende, zeide hij: Weest niet beroerd; want zijn ziel is in hem.

11 En als hij weder boven gegaan was, en brood gebroken en wat gegeten had, en lang, tot den dageraad toe, met hen gesproken had, vertrok hij alzo.

Stel dat hier niet Gods dag-indeling (na zonsondergang begint Gods nieuwe dag) maar onze hedendaagse dag-indeling aangehouden wordt waarbij om middernacht de volgende dag begint dan is het volgende van toepassing:

Paulus preekte tot middernacht. Na middernacht viel Eutychus uit het raam. Eutychyus viel dan op maandag uit het raam! Het brood breken (eten) gebeurde na middernacht en dan dus op de tweede dag der week, op maandag. Als de door God geheiligde sabbat veranderd zou zijn (wat niet zo is) door brood breken (wat eten is) dan zouden we op maandag rustdag moeten houden!

Er staat niet in de Bijbel dat brood breken de door God geheiligde sabbat heeft veranderd.

Paulus sprak volgens Handelingen 20:11 tot de dageraad toe. Dit is nog steeds op de eerste dag van de week volgens Gods dag-indeling (na zonsondergang begint de volgende dag) en vertrok zelfs des daags, overdag, tussen zonsopgang en zonsondergang, op zondag! Ook hieruit blijkt dat de geheiligde sabbat niet afgeschaft is. Paulus heiligde deze door niet op de door God geheiligde sabbat maar op zondag te vertrekken.

Al zou Paulus op een andere dag zijn vertrokken dan staat er nog steeds niet dat de heiliging van de 7^e dag afgeschaft is en de zondag geheiligd is!

Lees en herlees wat de Bijbel leert! Als geleerd wordt dat met vers 7 de zondag ingesteld is in plaats van Gods geheiligde sabbat (wat er NIET staat!) dan is dit in strijd met de hele Bijbelse leer over Gods heilige sabbat! De context leert juist dat de sabbat geheiligd bleef door Paulus. Lees het hele hoofdstuk goed.

12 En zij brachten den knecht levende, en waren bovenmate vertroost.

Paulus leert duidelijk dat hij NIETS achtergehouden heeft van de leer in het openbaar en bij de mensen thuis. Paulus heeft niet geleerd dat de zondag in plaats van de door God geheiligde sabbat geheiligd dient te worden en dat de sabbat afgeschaft is. Als dit zo zou zijn dan had Paulus dit ons zeker geleerd zoals hij hier zelf schrijft. Paulus heiligde zelfs elke sabbat volgens Handelingen 18:4. Dit heeft Lukas geschreven rond 60 na Christus, ongeveer 27 jaar na Christus hemelvaart.

Als de zondag geheiligd had moeten worden in plaats van de sabbat dan had Paulus dit volgens zijn eigen woorden zeker geleerd. Echter heeft Paulus dit niet geleerd anders hadden de Joden een reden gehad om hem te doden. Paulus bevestigt dat hij niet tegen de keizer en de Bijbelse wet geleerd heeft in Handelingen 25:8

27 Want ik heb niet achtergehouden, dat ik u niet zou verkondigd hebben al den raad Gods.

Paulus leert hier nogmaals duidelijk dat hij niets achtergehouden heeft in zijn leer. Hij heeft de zondag niet geleerd in plaats van de sabbat.

28  Zo hebt dan acht op uzelven, en op de gehele kudde, over dewelke u de Heilige Geest tot opzieners gesteld heeft, om de gemeente Gods te weiden, welke Hij verkregen heeft door Zijn eigen bloed.

29  Want dit weet ik, dat na mijn vertrek zware wolven tot u inkomen zullen, die de kudde niet sparen;

30 En uit uzelven zullen mannen opstaan, sprekende verkeerde dingen, om de discipelen af te trekken achter zich.

Paulus waarschuwt hen al dat zijn woorden verdraaid zullen worden na zijn vertrek. De verdraaiing van de Bijbelse leer over de sabbat is wereldwijd verbreid tegen Gods woord in.

21 En zij zijn aangaande u bericht, dat gij al de Joden, die onder de heidenen zijn, leert van Mozes afvallen, zeggende: dat zij de kinderen niet zouden besnijden, noch naar de wijze der wet wandelen.

De gelovige Joden waren nog ijveraars van de wet en wilden nog door het uiterlijk houden van de wet gerechtvaardigd worden. Paulus leert dat de rechtvaardigmaling niet door het uiterlijk onderhouden van de wet verkregen wordt maar uit genade. Paulus werd echter beschuldigd alsof hij leerde dat de wet niet meer gehouden diende te worden echter leert hij dat de wet wel gehouden dient te worden maar niet om daarmee de rechtvaardigmaking te verdienen.

Paulus leert dat de besnijdenis niet nodig was en de geboden niet uiterlijk gehouden dienen te worden om de rechtvaardigmaking daarmee te verdienen. De heilige (onveranderbare) geboden dienen gehouden te worden uit dankbaarheid voor de verdienste van Christus aan het kruis voor Zijn volk zoals Paulus leert in Rom 7:12 waar hij de wet en de geboden heilig noemt.

Paulus leert dat de gelovige heidenen de ceremoniële inzettingen niet hoefden te onderhouden en dat zij zich niet verontreinigen zouden van hetgeen dat den afgoden geofferd is, en van bloed, en van het verstikte, en van hoererij.

Paulus leert hier niet dat de wet met de 10 geboden niet meer gehouden hoeven te worden. Dit zou Christus tegenspreken Die ons leert de geboden te onderhouden gelijkerwijs Hij deze onderhouden heeft in Johannes 15:10.

Paulus leerde hiervoor als dat de wet van Mozes aan de heidenen geleerd zou worden nadat zij eerst deze vier zonden afgelegd zouden hebben:

Handelingen 15:21  Want Mozes heeft er van oude tijden in elke stad, die hem prediken, en hij wordt op elken sabbat in de synagogen gelezen.

Ananias hield de wet met het sabbatsgebod, lang na Christus hemelvaart!

13 Kwam tot mij, en bij mij staande, zeide tot mij: Saul, broeder, word weder ziende! En ter zelfder ure werd ik ziende op hem.

14  En hij zeide: De God onzer vaderen heeft u tevoren verordineerd om Zijn wil te kennen, en den Rechtvaardige te zien, en de stem uit Zijn mond te horen.

God en Christus hebben geen zondagsgebod geleerd. Gods wil is ons geleerd: gedenk den sabbatdag dat gij dien heiligt.

Paulus had niet geleerd dat de sabbat afgeschaft zou zijn of zou worden. Anders hadden de Joden een reden gehad om hem te doden. De Joden hebben hem hier nooit van kunnen beschuldigen.

13 En zij kunnen niet bewijzen, waarvan zij mij nu beschuldigen.

Paulus kwam om te bidden in Jeruzalem en bewijst dat hij met niemand in discussie was gegaan (ook niet over de geheiligde sabbat) en geen samenrotting maakte.

14 Maar dit beken ik u, dat ik naar dien weg, welken zij sekte noemen, den God der vaderen alzo diene, gelovende alles, wat in de wet en in de profeten geschreven is;

Paulus leert juist dat hij God dient en gelooft in alles wat in de wet en de profeten geschreven is. De profeten leren geen afschaffing van de 10 geboden, alleen van de ceremoniële wet.

Paulus bevestigt hier dat hij alles gelooft en leert (diene) wat in de wet en in de profeten geschreven is, ook de sabbat. De mensen zeiden zelfs van Paulus dat hij tot een sekte behoort maar maakten daardoor Gods Woord tot een leugen.

Leert Gods Woord en wet de door God geheiligde sabbat?: Ja

Leert Gods Woord en wet de wekelijkse zondag? Nee

Leren de profeten de door God geheiligde sabbat? Ja

Leren de profeten de zondag? Nee

Paulus bevestigt dat hij alle geboden onderhield. Hij heiligde ook de sabbat zoals God het vraagt.

Paulus bevestigt hier ongeveer 30 jaar na Christus hemelvaart dat hij ook de door God geheiligde sabbat houdt en deze heiligde zoals God het ingesteld heeft en nog vraagt. Als hij de zondag zou houden zou Paulus hier gelogen hebben. Als geleerd wordt dat Paulus de zondag leerde (wat niet in de Bijbel staat) dan wordt de Bijbel tegengesproken.

11 Want indien ik onrecht doe, en iets des doods waardig gedaan heb, ik weiger niet te sterven; maar indien er niets is van hetgeen, waarvan dezen mij beschuldigen, zo kan niemand mij hun uit gunst overgeven. Ik beroep mij op den keizer.

Als Paulus de door God geheiligde sabbat niet had gehouden en de zondag had geleerd in plaats van de door God geheiligde sabbat dan zouden de Joden een reden hebben gehad om hem te doden. Zij hebben hem hier nooit van kunnen beschuldigen.

Paulus bevestigt ook hier dat hij niets anders heeft geleerd dan de profeten en Mozes gesproken hebben. Hij heeft geen zondag geleerd tegen Gods heilige wet in.

Wat de profeten geleerd hebben, ook over de sabbat (zie ook Jesaja 58) is niet veranderd. Paulus leert dat ook Koning Agrippa dient te geloven wat de profeten geschreven hebben.

Paulus bevestigt hier nogmaals dat hij niets gedaan heeft tegen de vaderlijke gewoonten! Hij heeft ook de door God geheiligde sabbat geheiligd en geleerd in de synagoge op elken sabbat volgens Handelingen 18:4.

Houdt de waarheid. Twist ontstaat door van de Waarheid, wat de Bijbel leert, af te wijken en daaraan vast te blijven houden tegen de waarschuwingen op grond van de Bijbel in. De sabbat wijkt niet af van wat de Bijbel leert, de zondag wel.

9  Verdrukking en benauwdheid over alle ziel des mensen die het kwade werkt, eerst van den Jood, en ook van den Griek;

10  Maar heerlijkheid en eer en vrede een iegelijk die het goede werkt, eerst den Jood, en ook den Griek.

Jood en heiden moeten Gods Woord gehoorzamen.

11  Want er is geen aanneming des persoons bij God.

12 Want zovelen, als er zonder wet gezondigd hebben, zullen ook zonder wet verloren gaan; en zovelen, als er onder de wet gezondigd hebben, zullen door de wet geoordeeld worden; 

De heidenen die de geschreven wet niet hadden worden geoordeeld naar de wet van hun geweten, vers 15.

Degenen die de wet hebben en gezondigd hebben tegen de wet zullen door de wet geoordeeld worden. Het oordeel zal plaatsvinden naar de heilige wet met het door God gegeven sabbatsgebod!

13 (Want de hoorders der wet zijn niet rechtvaardig voor God, maar de daders der wet zullen gerechtvaardigd worden; 

Horen en doen! Paulus waarschuwt om niet alleen te horen wat de wet van ons eist maar dit ook te doen.

14 Want wanneer de heidenen, die de wet niet hebben, van nature de dingen doen, die der wet zijn, dezen, de wet niet hebbende, zijn zichzelven een wet; 

Zelfs de heidenen kennen de wet zonder dat zij deze op schrift hadden. Abraham kende de wet ook voordat deze op de berg Sinaï gegeven werd, zie Genesis 26:5.

15 Als die betonen het werk der wet geschreven in hun harten, hun geweten medegetuigende, en de gedachten onder elkander hen beschuldigende, of ook ontschuldigende).

16 In den dag wanneer God de verborgene dingen der mensen zal oordelen door Jezus Christus, naar mijn Evangelie.

17 Zie, gij wordt een Jood genaamd en rust op de wet; en roemt op God,

De Joden wilden door het houden van de wet gerechtvaardigd worden. Paulus leert dat men de wet dient te houden uit dankbaarheid maar niet om daardoor gerechtvaardigd te kunnen worden.

18 En gij weet Zijn wil, en beproeft de dingen, die daarvan verschillen, zijnde onderwezen uit de wet; 

Beproeft de dingen die anders zijn dan Gods wil aan de hand van de wet. Gods wil leert ons onder andere de sabbat, de wet leert ons ook onder andere de sabbat.

19 En gij betrouwt uzelven te zijn een leidsman der blinden, een licht dergenen, die in duisternis zijn;

20 Een onderrichter der onwijzen, en een leermeester der onwetenden, hebbende de gedaante der kennis en der waarheid in de wet.

21 Die dan een anderen leert, leert gij uzelven niet? Die predikt, dat men niet stelen zal, steelt gij?

22 Die zegt, dat men geen overspel doen zal, doet gij overspel? Die van de afgoden een gruwel hebt, berooft gij het heilige?

23 Die op de wet roemt, onteert gij God door de overtreding der wet?

Paulus vermaant de Joden die de wet kenden en leerden aan anderen dat zij zelf de wet niet hielden. Paulus spoort hen aan om de wet te houden zoals God het vraagt maar niet om daarmee de rechtvaardigheid te verdienen maar tot eer van Hem.

24 Want de Naam van God wordt om uwentwil gelasterd onder de heidenen, gelijk geschreven is.

25 Want de besnijdenis is wel nut, indien gij de wet doet; maar indien gij een overtreder der wet zijt, zo is uw besnijdenis voorhuid geworden.

De uiterlijke vorm van de besnijdenis heeft geen nut als men de wet niet houdt uit geloof.

26 Indien dan de voorhuid de rechten der wet bewaart, zal niet zijn voorhuid tot een besnijdenis gerekend worden?

Het houden van de wet uit het ware geloof is meer dan de besnijdenis.

27 En zal de voorhuid, die uit de natuur is, als zij de wet volbrengt, u niet oordelen, die door de letter en besnijdenis een overtreder der wet zijt?

Paulus leert dat de besnijdenis geen nut heeft als de wet niet tot eer van God gehouden wordt. Het houden van de wet vanuit ons hart tot eer van God is belangrijker dan de besnijdenis. Paulus leert ook hier niet dat de wet afgeschaft of een gebod veranderd is, de wet en het gebod is namelijk heilig zoals hij zelf zegt in Romeinen 7:12.

28 Want die is niet een Jood, die het in het openbaar is; noch die is de besnijdenis, die het in het openbaar in het vlees is;

29 Maar die is een Jood, die het in het verborgen is, en de besnijdenis des harten, in den geest, niet in de letter, is de besnijdenis; wiens lof niet is uit de mensen, maar uit God.

De besnijdenis op zich maakt geen ware Jood / gelovige maar de besnijdenis van het hart waarmee Paulus bedoelt de ware bekering.

God leert ons de door Hem geheiligde sabbat te houden. God is waarachtig.

De mensen leren ons de zondag te houden. De mens is leugenachtig.

God is waarachtig. De mens leugenachtig.

21 Maar nu is de rechtvaardigheid Gods geopenbaard geworden zonder de wet, hebbende getuigenis van de Wet en de Profeten:

Behouden uit genade, zonder rechtvaardigmaking door de wet, zoals de Wet en profeten leren. Waarna de wet uit dankbaarheid mag worden gehouden.

29  Is God een God der Joden alleen? En is Hij het niet ook der heidenen? Ja, ook der heidenen;

30  Nademaal Hij een enig God is, Die de besnijdenis rechtvaardigen zal uit het geloof, en de voorhuid door het geloof.

31  Doen wij dan de wet teniet door het geloof? Dat zij verre; maar wij bevestigen de wet.

Paulus leert dat de wet met de 10 geboden of een deel daarvan niet is vervallen. Het geloof schaft de 10 geboden niet af en past deze niet aan maar spoort aan om deze heilige geboden te houden uit dankbaarheid. Afschaffen of aanpassen kan ook niet omdat dan Gods Woord en Christus Woord tegengesproken wordt.

16 Daarom is zij uit het geloof, opdat zij naar genade zij; ten einde de belofte vast zij al den zade, niet alleen dat uit de wet is, maar ook dat uit het geloof Abrahams is, welke een vader is van ons allen;

De wet met de geheiligde sabbat is door God gegeven, het sabbatsgebod.

De wet met de eerste dag van de week is er niet. Er is geen eerste dag der week gebod.

Waar geen gebod is, is ook geen overtreding.

Waar wel een gebod is, is wel overtreding als men het gebod niet houdt.

Door de wet kennen wij de zonden en weten wij dat het overtreden hiervan zonde is. Het ontheiligen van de door God geheiligde sabbat, het vierde gebod van de wet, is zonde!

Deze tekst wordt misbruikt om zelf een dag te kiezen als rustdag omdat in deze tekst uitgelegd wordt dat de mensen niet meer onder de wet zouden zijn. Uiteraard gelden Gods wetten nog steeds!

Er staat echter wat achter: want gij zijt niet onder de wet, maar onder de genade. Dus niet meer onder de vloek van de wet maar onder de genade. Ondanks onze zonden is Gods volk onder de genade in plaats van onder de vloek! Deze tekst betekent dat de vloek der wet is weggenomen door Christus. De eis van het houden van de wet blijft maar niet om daardoor gerechtvaardigd te kunnen worden.

Zullen wij dan zondigen door de wet en / of het 4^e gebod niet meer te houden? Dat zij verre!, leert Paulus in Romeinen 3:31 Doen wij dan de wet teniet door het geloof? Dat zij verre; maar wij bevestigen de wet. De wet is hier in het Grieks: nomon = Thora. De Thora blijft van kracht!

16 Weet gij niet, dat wien gij uzelven stelt tot dienstknechten ter gehoorzaamheid, gij dienstknechten zijt desgenen, dien gij gehoorzaamt, of der zonde tot den dood, of der gehoorzaamheid tot gerechtigheid?

Vrijgemaakt van de wet betekent dat wij vrijgemaakt zijn van de wet om daardoor gerechtvaardigd te kunnen worden omdat wij de wet niet konden houden. Christus heeft de wet wel geheel gehoorzaamd (vervuld) en de vloek der wet weggenomen voor Zijn volk. De wet is niet afgeschaft zoals Christus leert in Mattheus 5:17-19. De eis van het houden van de wet blijft zoals ook blijkt uit het vervolg van dit hoofdstuk.

7  Wat zullen wij dan zeggen? Is de wet zonde? Dat zij verre. Ja, ik kende de zonde niet dan door de wet; want ook had ik de begeerlijkheid niet geweten zonde te zijn, indien de wet niet zeide: Gij zult niet begeren.

Door de wet weten wij wat zonde is. Door het 4^e gebod weten wij dat de sabbat geheiligd is. Overtreding hiervan is zonde volgens Gods heilige wet.

8  Maar de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft in mij alle begeerlijkheid gewrocht; want zonder de wet is de zonde dood.

9  En zonder de wet, zo leefde ik eertijds; maar als het gebod gekomen is, zo is de zonde weder levend geworden, doch ik ben gestorven.

Als de zondag geleerd wordt in plaats van de door God geheiligde sabbat is dit tegen Gods heilige wet.

10  En het gebod, dat ten leven was, hetzelve is mij ten dood bevonden.

11  Want de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft mij verleid en door hetzelve gedood.

12  Alzo is dan de wet heilig, en het gebod is heilig en rechtvaardig en goed.

Paulus bevestigt hier ongeveer 60 jaar na Christus geboorte, dus 27 jaar na Christus sterven dat de wet heilig en het gebod heilig en rechtvaardig en goed is. Iets wat heilig is, de sabbat, mag niet veranderd worden en mag de kerk niet anders leren!

Zie ook 1 Johannes 2:7 waar Johannes leert dat het oude gebod niet vernieuwd is.

13  Is dan het goede mij de dood geworden? Dat zij verre. Maar de zonde is mij de dood geworden, opdat zij zou openbaar worden zonde te zijn, werkende mij door het goede den dood; opdat de zonde bovenmate werd zondigende door het gebod.

De wet is geestelijk wat inhoudt dat de wet niet alleen uiterlijk maar vanuit ons hart gehoorzaamt dient te worden uit dankbaarheid. Door het uiterlijk onderhouden wordt men niet rechtvaardig maar het uit geloof geestelijk willen gehoorzamen van de wet is een teken van genade.

Paulus bevestigt hier dat hij Gods heilige wet houdt, inclusief de sabbat. Hij houdt met zijn hart (geestelijk) de wet Gods, uit dankbaarheid. Met het vlees (lichaam) is hij nog besmet met de zonden.

2 Want de wet des Geestes des levens in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet der zonde en des doods.

Wij zijn vrijgemaakt van de vloek van de wet door het volbrachte werk van Christus. De Geest van Christus heeft ons vrijgemaakt van de vloek der wet. De gelovigen leven naar den Geest en willen Zijn heilige geboden houden uit dankbaarheid.

3 Want hetgeen der wet onmogelijk was, dewijl zij door het vlees krachteloos was, heeft God, Zijn Zoon zendende in gelijkheid des zondigen vleses, en dat voor de zonde, de zonde veroordeeld in het vlees.

4 Opdat het recht der wet vervuld zou worden in ons, die niet naar het vlees wandelen, maar naar den Geest.

5 Want die naar het vlees zijn, bedenken, dat des vleses is; maar die naar den Geest zijn, bedenken, dat des Geestes is.

6 Want het bedenken des vleses is de dood; maar het bedenken des Geestes is het leven en vrede;

7 Daarom dat het bedenken des vleses vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich der wet Gods niet; want het kan ook niet.

De mens dient zich nog te onderwerpen aan de wet maar niet om daardoor gerechtvaardigd te worden maar om die te doen uit dankbaarheid tot eer van God.

Alle bedenksels om de zondag in plaats van de door God geheiligde sabbat te vieren zijn vijandschap TEGEN God. We moeten ons onderwerpen aan Gods Wet en geen vage argumenten zoeken of bouwen op geschiedenis, die Gods Woord en Christus leer en leven voluit tegenspreken, om de door God geheiligde sabbat te kunnen blijven ontheiligen.

3 Want alzo zij de rechtvaardigheid Gods niet kennen, en hun eigen gerechtigheid zoeken op te richten, zo zijn zij der rechtvaardigheid Gods niet onderworpen.

Paulus leerde dat zij een ijver hadden om door de werken der wet gerechtvaardigd te worden.

4 Want het einde der wet is Christus, tot rechtvaardigheid een iegelijk, die gelooft.

Het einde, het doel, van de wet is de noodzaak van Christus als borg voor onze zonden te leren kennen tot rechtvaardigheid. De vloek der wet is weggenomen door Christus voor Zijn volk. De eis van het houden van de wet blijft maar niet om daardoor gerechtvaardigd te kunnen worden.

De sabbat is er voor de Joden en heidenen, zonder onderscheid dienen zij Gods heilige geboden te onderhouden uit dankbaarheid met een waar geloof. Er is geen verschil in dé rustdag voor de Jood en voor de heiden. Er is één door God geheiligde rustdag, de sabbat.

Er is geen onderscheid tussen de volken, er is geen sabbat voor de Joden en een zondag voor de heidenen. Jood en heiden dienen de sabbat te vieren als één volk:

Johannes 10:16 Ik heb nog andere schapen, die van dezen stal niet zijn; deze moet Ik ook toebrengen; en zij zullen Mijn stem horen, en het zal worden één kudde en één Herder.

Het gaat hier over dingen waar sommigen niet zeker over zijn. Het gaat niet over de sabbat omdat over het heiligen van de sabbat in de Bijbel geen twijfels zijn. In heel de brief aan de Romeinen komt het woord sabbat niet eens voor.

2 De een gelooft wel, dat men alles eten mag, maar die zwak is, eet moeskruiden.

Het onderwerp in dit hele hoofdstuk is hier eten. Er zijn mensen die alleen moeskruiden eten en geen vlees. Anderen eten vlees en moeskruiden.

Het gaat niet over onrein vlees eten omdat onrein vlees geen eten is volgens God:

Deuteronomium 14:3 Gij zult geen gruwel eten.

Het gaat over rein vlees eten of alleen moeskruiden. Er waren gelovigen die op bepaalde dagen zich onthielden van rein vlees en alleen moeskruiden aten, andere gelovigen aten dan wel rein vlees.

3 Die daar eet, verachte hem niet, die niet eet; en die niet eet, oordele hem niet, die daar eet; want God heeft hem aangenomen.

De zwakken en de sterken in het geloof mogen elkaar niet oordelen over het wel of niet onthouden van rein vlees op bepaalde dagen.

4 Wie zijt gij, die eens anderen huisknecht oordeelt? Hij staat, of hij valt zijn eigen heer; doch hij zal vastgesteld worden, want God is machtig hem vast te stellen.

5 De een acht wel den enen dag boven den anderen dag; maar de ander acht al de dagen gelijk. Een iegelijk zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd.

Het onderwerp in dit hoofdstuk is eten, zie ook vers 21. De een acht wel de ene zelf ingestelde dag om geen rein vlees te eten boven de andere maar de ander houdt deze niet. Het gaat hier over eigen ingestelde vastendagen die de Joden hielden.

6 Die den dag waarneemt, die neemt hem waar den Heere; en die den dag niet waarneemt, die neemt hem niet waar den Heere. Die daar eet, die eet zulks den Heere, want hij dankt God; en die niet eet, die eet zulks den Heere niet, en hij dankt God.

Als u zelf een vastendag wilt houden, doe het tot eer van de Heere. Als u zelf ingestelde vastendagen niet houdt doe het dan ook tot eer van de Heere.

Iedereen was het er over eens dat het sabbatsgebod heilig is. Paulus schaft de sabbatdag niet af. In heel de brief aan de Romeinen komt het woord sabbat niet eens voor! Ook is er geen enkele verwijzing naar de sabbat of de feestdagen.

Paulus leert dat het gebod heilig is en dat hij alles gelooft en onderhouden heeft wat in de profeten geschreven is (Handelingen 24:14 en 25:8). Hij onderhield ook de sabbat en de jaarlijkse Bijbelse en profetische feesten (zie www.bijbelsefeesten.com). Als Paulus in vers 5  en 6 de heilige sabbat zou bedoelen dan zou hij deze ook sabbat noemen en dit niet onduidelijk laten met “een dag”. Door hier sabbat in te vullen wordt aan Gods Woord toegevoegd! In dezelfde brief zegt Paulus het volgende:

Romeinen 7:12 Alzo is dan de wet heilig, en het gebod is heilig en rechtvaardig en goed.

Romeinen 7:22 Want ik heb een vermaak in de wet Gods naar den inwendigen mens,

Paulus zou zich tegenspreken als hij hier met dagen de geheiligde sabbat bedoelde alsof de sabbat niet meer gevierd moest worden tot eer van God!

Als met vers 5 uitgelegd wordt dat er geen sabbat meer is of de mensen zelf een dag kunnen kiezen om de sabbat te vieren dan zou Paulus Christus woorden tegenspreken dat er geen jota of tittel van de wet voorbij zou gaan, Mt 5:17-19. De sabbat kan niet op een andere dag, bijvoorbeeld op de eerste dag van de week, gevierd worden. De sabbat is de zevende dag en is dan vanzelfsprekend niet de eerste dag. De zevende dag heeft God geheiligd.

Vers 5 en 6 wordt ten onrechte en tegen Gods Woord in misbruikt om aan te geven dat het niet uitmaakt welke dag we als sabbat houden. Als dit zo zou zijn dan kan ieder een dag voor zich kiezen wat tegen Gods Woord is. We moeten echter op de sabbat samen komen volgens Leviticus 23:3. Volgens Paulus is deze nog steeds heilig (Rom 7:12). Door op de sabbat niet samen te komen tot Gods eer gehoorzamen we niet God.

Als Paulus hier de door God geheiligde sabbat bedoelt dan zouden de mensen de door God geheiligde sabbat geheel af kunnen schaffen door zich te beroepen op de woorden maar de ander acht al de dagen gelijk die dan uit hun verband zijn gehaald. We weten dat God niet alle dagen gelijk acht want God heeft de zevende dag, de sabbat, geheiligd. Paulus bedoelt met de dag niet de door God geheiligde sabbat anders zou hij God tegenspreken! De Joden hadden Paulus dan om die reden kunnen doden. Paulus zegt zelf ongeveer 30 jaar na Christus hemelvaart:

Handelingen 24:14 Maar dit beken ik u, dat ik naar dien weg, welken zij sekte noemen, den God der vaderen alzo diene, gelovende alles, wat in de wet en in de profeten geschreven is; 

Zie ook Handelingen 25:8.

Paulus heiligde de sabbat en bedoelt in dit hoofdstuk de zelf ingestelde vastendagen.

Paulus schrijft hier niets over dé door God geheiligde sabbatdag en schrijft ook niet dat wij zelf een dag mogen kiezen om als geheiligde dag te mogen vieren.

Als met deze tekst geleerd wordt dat de dag niet uitmaakt dan is het 4de gebod er helemaal niet meer! Er zou dan van een heilige samenroeping geen sprake meer zijn. Gods Woord leert ons:

Leviticus 23:3 Zes dagen zal men het werk doen, maar op den zevenden dag is de sabbat der rust, een heilige samenroeping; geen werk zult gij doen; het is des HEEREN sabbat, in al uw woningen.

Als de mensen zelf een dag zouden kunnen kiezen als rustdag dan dienen deze mensen juist degenen die de sabbat vieren niet te veroordelen maar te respecteren omdat de sabbat juist in de Bijbel als Gods geheiligde dag aangewezen is. God geeft ons opdracht om op Zijn sabbat samen te komen.

Waar bent u op Gods sabbat, Gods feestdag? Komt u op de sabbat bij elkaar in een heilige samenroeping zoals God het ons gebiedt? De meeste kerken verhinderen! de gelovigen om God hierin te gehoorzamen door hun deuren gesloten te houden op de sabbat voor degenen die God hierin willen gehoorzamen. Hierdoor wordt de gemeente niet gebouwd maar verdeeld.

Het onderwerp van Romeinen 14 is wel of niet eten, het gaat hier niet over de door God geheiligde sabbat. Als Paulus hier zou bedoelen dat de door God geheiligde sabbat afgeschaft zou zijn dan zou hierover een enorme ophef zijn ontstaan bij de Joden. Echter is hier niets van te vinden in het Nieuwe Testament. Juist het tegenovergestelde staat in Handelingen 25:10-11 waar Paulus bevestigt dat hij de wet hield.

Als we zelf een dag mogen kiezen kan ook niet gezegd worden welke dag de door God geheiligde dag is! Dit hoeven wij ook niet te zeggen, God heeft zijn geheiligde sabbat aan ons overduidelijk bekend gemaakt in de hele Bijbel. Er is maar één door God geheiligde dag, de sabbat.

Als Paulus hier de afschaffing van de sabbat geleerd zou hebben dan zouden de Joden een reden hebben gehad om hem te doden. De Joden hebben Paulus echter nooit kunnen beschuldigen van het feit dat hij leerde dat de door God geheiligde sabbat afgeschaft is. Dit heeft Paulus nergens geleerd.

Paulus schrijft ook niet dat de eerste dag van de week in plaats van de door God geheiligde sabbat is gekomen. Als dit wordt beweerd met deze teksten dan wordt er inlegkunde toegepast. Er wordt dan een uitleg in een tekst gelegd die niet Bijbels is en zelfs de Bijbel tegenspreekt.

Paulus leert zelf in Romeinen 7:12 Alzo is dan de wet heilig, en het gebod is heilig, en rechtvaardig, en goed.

Paulus  leert ons ook dat hij zelf de geboden inclusief de door God geheiligde sabbat heeft gehouden in zijn brieven en onder andere in Handelingen 25:8 Dewijl hij zich verantwoordende, zeide: Ik heb noch tegen de wet der Joden, noch tegen den tempel, noch tegen den keizer iets gezondigd.

Het 4^e gebod: Gedenkt den sabbatdag dat gij dien heiligt….is geen zaak van twijfel. Dit is ook nergens in de Bijbel een onderwerp voor twistige samensprekingen geweest.

Uit de context tot en met vers 21 en uit vers 17 en 21 blijkt ook dat Paulus het wel of niet eten van vlees op bepaalde dagen bedoelt.

De ene gelovige houdt wel (zelf ingestelde) vastendagen en vindt deze belangrijker dan de andere dagen, de andere gelovige niet. Als men wel of niet op bepaalde dagen rein vlees wil eten: doe het tot eer van de Heere.

Wij moeten niet oordelen over onze broeder die wel of niet zich wil onthouden van rein vlees. Paulus leert hier echter niet dat de wekelijkse sabbat niet meer gehouden hoeft te worden omdat hij dan God, het  Oude Testament, Christus leer en leven en zichzelf (onder andere in Handelingen 25:8 en 28:17) zou tegenspreken. De Bijbel spreekt zichzelf niet tegen!

Een uitleg van een bepaalde tekst dient overeen te komen met rest van de context en met de hele Bijbelse leer. Een tekst mag niet dusdanig uitgelegd worden dat deze met een andere tekst in tegenspraak is. Dit is het geval als geleerd wordt dat de mens mag kiezen welke dag hij heilig vindt of als geleerd wordt dat de zondag in plaats van de door God geheiligde sabbat is gekomen. Men spreekt dan de Bijbel tegen.

Vervolg Romeinen 14:

7 Want niemand van ons leeft zichzelven, en niemand sterft zichzelven.

8 Want hetzij dat wij leven, wij leven den Heere; hetzij dat wij sterven, wij sterven den Heere. Hetzij dan dat wij leven, hetzij dat wij sterven, wij zijn des Heeren.

Wij dienen ons leven te stellen naar Gods wet en niet naar de overlevering van onze vaderen of naar wat ons het beste uitkomt. God vraagt de sabbat, veel mensen willen de zondag.

9 Want daartoe is Christus ook gestorven, en opgestaan, en weder levend geworden, opdat Hij beiden over doden en levenden heersen zou.

10 Maar gij, wat oordeelt gij uw broeder? Of ook gij, wat veracht gij uw broeder? Want wij zullen allen voor den rechterstoel van Christus gesteld worden.

11 Want er is geschreven: Ik leef, zegt de Heere; voor Mij zal alle knie zich buigen, en alle tong zal God belijden.

12 Zo dan een iegelijk van ons zal voor zichzelven Gode rekenschap geven.

13 Laat ons dan elkander niet meer oordelen; maar oordeelt dit liever, namelijk, dat gij den broeder geen aanstoot of ergernis geeft.

14 Ik weet en ben verzekerd in den Heere Jezus, dat geen ding onrein is in zichzelven; dan die acht iets onrein te zijn, die is het onrein.

Geen ding is van zichzelf onrein.

De dingen die God onrein noemt zijn onrein.

De dingen die God niet onrein noemt zijn van zichzelf niet onrein.

De dingen die God rein noemt hoeven wij niet onrein te achten. Als een broeder deze wel onrein acht en dit reine voedsel niet wil eten dan moet men hem daarin vrijlaten.

Het gaat over het onrein vinden van dingen die God rein heeft genoemd.

Het gaat NIET over het rein vinden van dingen die God onrein heeft genoemd.

Als Paulus zou leren dat er geen onderscheid meer zou zijn tussen onrein en rein vlees dan zou hij tegen de wet van Mozes leren:

Hebreeën 10:28

      Als iemand de wet^(Thora) van Mozes heeft te niet gedaan, die sterft zonder barmhartigheid,       onder twee of drie getuigen; 

De kanttekeningen leren met dit hoofdstuk wel dat de wet van Mozes is te niet gedaan en leren daarmee tegen Gods Woord!

15 Maar indien uw broeder om der spijze wil bedroefd wordt, zo wandelt gij niet meer naar liefde. Verderf dien niet met uw spijze, voor welken Christus gestorven is.

16 Dat dan uw goed niet gelasterd worde.

17 Want het Koninkrijk Gods is niet spijs en drank, maar rechtvaardigheid, en vrede, en blijdschap, door den Heiligen Geest.

Hier vat Paulus het samen dat het onderwerp in dit hoofdstuk spijs en drank is,  het wel of niet eten van rein vlees en wel of niet drinken op bepaalde dagen.

18 Want die Christus in deze dingen dient, is Gode welbehagelijk, en aangenaam den mensen.

19 Zo dan laat ons najagen, hetgeen tot den vrede, en hetgeen tot de stichting onder elkander dient.

20 Verbreek het werk van God niet om der spijze wil. Alle dingen zijn wel rein; maar het is kwaad den mens, die met aanstoot eet.

Paulus leert: alle dingen die God rein noemt zijn rein.

Door God rein genoemde dingen hoeft de mens niet onrein te noemen. Als de mens dit toch niet wilt eten (op bepaalde dagen) naar zijn geweten tot eer van God dan moet hij dit ook niet doen.

Paulus leert niet: alle dingen die God onrein noemt zijn rein. Dan zou Paulus de wet van Mozes en God tegenspreken!

21 Het is goed geen vlees te eten, noch wijn te drinken, noch iets, waaraan uw broeder zich stoot, of geërgerd wordt, of waarin hij zwak is.

Hier is de conclusie:

Het is goed om op bepaalde dagen (vers 6) geen rein vlees te eten als men dit wil laten tot eer van God.

Paulus leert niet: het is goed onrein vlees te eten want dan zou hij God tegenspreken.

Het is goed om op bepaalde dagen geen wijn te drinken als met dit wil laten tot eer van God.

Het gaat dus over het onthouden van voedsel op bepaalde dagen. Als men dit wil om zich te verootmoedigen voor God dan mag dit zeker maar oordeel elkaar hier niet over.

22 Hebt gij geloof? hebt dat bij uzelven voor God. Zalig is hij, die zichzelven niet oordeelt in hetgeen hij voor goed houdt.

Oordeel niet als men op zelf gekozen dagen wel of niet wil vasten. Met vers 22 leert Paulus uiteraard niet dat we zelf mogen doen wat ons goed lijkt. Dit zou Gods Woord tegenspreken. We dienen altijd ons handelen te toetsen aan Gods Woord.

23 Maar die twijfelt, indien hij eet, is veroordeeld, omdat hij niet uit het geloof eet. En al wat uit het geloof niet is, dat is zonde.

Het onderwerp is nog steeds eten. Uit de hele context blijkt duidelijk dat er sprake is van het wel of niet eten op bepaalde (vasten)dagen.

De door God geheiligde sabbat dient wel geheiligd te blijven zoals God ons leert in het hele Oude Testament, Christus ons leert in zijn leer en leven in het Nieuwe Testament en Paulus ons onder andere leert in Handelingen 25:8 en 28:17.

Wat eerder geschreven is geldt nog steeds om ons te leren.

10  En wederom zegt Hij: Weest vrolijk, gij heidenen, met Zijn volk.

Er is geen sabbat voor de Joden en zondag voor de heidenen. De feesten, ook de sabbat, is voor Jood en heiden.

Paulus heeft de sabbat geleerd:

1 Korinthiërs 11:1 WEEST mijn navolgers, gelijkerwijs ook ik van Christus.

Christus leert Zijn geboden te houden:

Johannes 15:10 Indien gij Mijn geboden bewaart, zo zult gij in Mijn liefde blijven, gelijkerwijs Ik de geboden Mijns Vaders bewaard heb en blijf in Zijn liefde.

De wekelijkse sabbat is volgens het heilige gebod van Zijn Vader.

De zondag is tegengesteld aan wat God ons leert over de sabbat. Paulus leert ons: Wijkt af van de leer van de zondag die God ons niet leert.

Paulus spoort aan tot onderzoek. Velen willen niet onderzoeken en blijven in een dwaling hangen. We moeten niet berusten op de oude verkeerde inzettingen maar moeten onderzoeken wat Gods ons leert in Zijn Woord.

Paulus leert geen andere zaken te leren dan hetgeen geschreven is in Gods Woord. Het zondagsgebod staat niet in Gods Woord en mag dus niet geleerd worden. Als dit wel geleerd wordt is dit een verheffing, opblazing, boven en tegen de Bijbel. De zondag wordt geleerd boven hetgeen geschreven is.

Paulus vraagt ons zijn voorbeeld te volgen. Hij hield ook de door God geheiligde sabbat en preekte op elken sabbat! Zie ook Handelingen 28:17b Mannen broeders, ik, die niets gedaan heb tegen het volk of de vaderlijke gewoonten, ben gebonden uit Jeruzalem overgeleverd in de handen der Romeinen;  en Handelingen 18:4 En hij handelde op elken sabbat in de synagoge, en bewoog tot het geloof Joden en Grieken.

Alle middelmatige zaken (die niet tegen Gods Woord ingaan) zijn geoorloofd. Paulus leert dat hij zich niet onder de macht (onder een gebod van buiten Gods Woord) zal laten brengen. De zondag is geen gebod in de Bijbel. Zo dienen wij volgens Paulus woorden onszelf niet onder een gebod te laten brengen dat niet in de Bijbel staat.

Paulus leert dat de besnijdenis op zich geen waarde heeft maar dat ook de heidenen (Korinthiërs) Gods heilige geboden, onder andere het sabbatsgebod, moeten houden uit geloof tot eer van God.

20 En ik ben den Joden geworden als een Jood, opdat ik de Joden winnen zou; dengenen, die onder de wet zijn, ben ik geworden als onder de wet zijnde, opdat ik degenen, die onder de wet zijn, winnen zou.

21 Degenen, die zonder de wet zijn, ben ik geworden als zonder de wet zijnde (Gode nochtans zijnde niet zonder de wet, maar voor Christus onder de wet), opdat ik degenen, die zonder de wet zijn, winnen zou.

22 Ik ben den zwakken geworden als een zwakke, opdat ik de zwakken winnen zou; allen ben ik alles geworden, opdat ik immers enigen behouden zou.

Paulus heeft zich volgens vers 20 gedragen als de Joden in middelmatige zaken (ceremoniële gebruiken) die de zwakke Joden nog onderhielden. De 10 geboden met de door God geheiligde sabbat heeft hij gehouden en geleerd zoals God bevolen heeft om dit te doen uit dankbaarheid. Hij heeft deze nergens ter discussie gesteld zoals blijkt uit Handelingen 25:8

Paulus leert om hem na te volgen, zoals hij Christus volgt. Christus leert wat Hij door God is geleerd, inclusief Gods heilige sabbat, niets anders. Onderhoud dan Gods heilige sabbat en geen menselijke zondag.

Paulus vraagt ons nogmaals zijn voorbeeld te volgen. Paulus heeft de door God geheiligde sabbat gehouden. Hij leert ons hier om hem te volgen in navolging van wat ook Christus van ons vraagt: Weest mijn navolgers! Zie ook 1 Korinthiërs 4:16.

2 En ik prijs u, broeders, dat gij in alles mijner gedachtig zijt, en de inzettingen behoudt, gelijk ik die u overgegeven heb.

Paulus prijst dat de Korintiërs dat zij hem volgen in Zijn leer die hij leert zoals God Paulus heeft geleerd in de Bijbel, Paulus leerde ook het heiligen van de sabbat zoals hij door God geleerd heeft.

God is geen God van verwarring. Als God had gewild dat de sabbat afgeschaft zou worden zou Hij dit duidelijk hebben laten opschrijven. Er staat echter niets in de hele Bijbel over afschaffing van Zijn heilige sabbat of een gebod om de zondag te heiligen.

Paulus leert de geboden des Heeren! Paulus leert geen zondagsheiliging. Ook onze voorgangers en ambtsdragers dienen zoals Paulus zegt te erkennen dat wat hij leerde uit de boeken van Mozes en de profeten Gods heilige en onaantastbare geboden zijn. Zij mogen niet leren dat er een gebod van de heilige onveranderlijke wet, de 10 geboden, veranderd is:

1 Korinthiërs 4:6: 6 En deze dingen, broeders, heb ik op mijzelven en Apollos bij gelijkenis toegepast, om uwentwil; opdat gij aan ons zoudt leren, niet te gevoelen boven hetgeen geschreven is, dat gij niet, de een om eens anders wil, opgeblazen wordt tegen den ander.

38  Maar zo iemand onwetend is, die zij onwetend.

Als iemand dan niet erkent dat het Gods geboden zijn die ik u schrijf (zegt Paulus) die blijft dan ontwetend op eigen gevaar. Het heeft geen nut om te ploegen op rotsen.

Met vers 2 wordt tegen de Bijbel in beweerd dat er op elke eerste dag der week een collecte gehouden moest worden in de samenkomst en dat daarom de christenen op de zondag samen dienen te komen.

1 Aangaande nu de verzameling, die voor de heiligen geschiedt, gelijk als ik aan de Gemeenten in Galatie verordend heb, doet ook gij alzo.

2 Op elken eersten dag der week, legge een iegelijk van u iets bij zichzelven weg, vergaderende een schat, naar dat hij welvaren verkregen heeft; opdat de verzamelingen alsdan niet eerst geschieden, wanneer ik gekomen zal zijn.

Paulus leert in overeenstemming met Jesaja 58:13 dat de Joden juist niet op de door God geheiligde sabbat met hun eigen zaken bezig moesten zijn. Geldzaken zijn ook niet voor de sabbat. Op de eerste dag van de week moesten zij geld apart leggen en dan niet in de de kerk maar thuis (bij zichzelven).

1 Hier is geen sprake van een samenkomst of eredienst met een collecte maar wordt gesproken over thuis (…leg bij zichzelven weg, vergaderende een schat). Er diende thuis gespaard te worden door de gemeente van Korinthe en dan juist niet op de door God geheiligde sabbat omdat de sabbat geheiligd is en blijft.

2 De Joden handelen niet met geld op de sabbat, zij dragen zelfs geen geld op de sabbat! Dit zouden zij ook niet doen als de sabbat naar de zondag verschoven was.

3 En wanneer ik daar zal gekomen zijn, zal ik hen, die gij zult bekwaam achten door brieven, zenden, om uw gave naar Jeruzalem over te dragen.

4 En indien het der moeite waardig mocht zijn, dat ik ook zelf reizen zou, zo zullen zij met mij reizen.

5 Doch ik zal tot u komen, wanneer ik Macedonie zal doorgegaan zijn, (want ik zal door Macedonie gaan);

6 En ik zal mogelijk bij u blijven, of ook overwinteren, opdat gij mij moogt geleiden, waar ik zal henenreizen.

7 Want ik wil u nu niet zien in het voorbijgaan, maar ik hoop enigen tijd bij u te blijven, indien het de Heere zal toelaten.

8 Maar ik zal te Efeze blijven tot den pinkster dag.

Door met deze tekst een collecte in een samenkomst te leren wordt inlegkunde toegepast omdat dit er in het geheel niet staat. Met een collecte vervolgens een zondagsgebod leren is helemaal heavy duty inlegkunde. God walgt van zulk verkrachten van Zijn heilig Woord.

Het uiterlijk leven naar de wet is een bediening des doods, dit gaf geen vergeving maar leerde dat men vervloekt was. Deze vloek heeft Christus in het Nieuwe Verbond weggenomen. Christus heeft niet de wet of een gebod weggenomen! De wet is in het Nieuwe Verbond ook een tuchtmeester tot Christus om Hem nodig te leren krijgen voor onze schuld van onze overtredingen van Zijn heilige geboden. Na vergeving van onze schuld wil Gods volk Zijn heilige wet houden uit dankbaarheid.

Paulus leert dat hij in geen enkele zaak aanstoot geeft maar geheel volgens Gods Woord leert. Paulus heeft geen wekelijkse zondag geleerd in plaats van de sabbat.

Het is hoogmoedig om overleggingen te bedenken die de Bijbel tegenspreken. Een zondagsgebod spreekt God en Christus tegen. Dit dient terneder geworpen, weerlegd, te worden. Gehoorzaamheid aan Zijn heilige geboden is nodig.

6  En gereed hebben hetgeen dient om te wreken alle ongehoorzaamheid, wanneer uw gehoorzaamheid zal vervuld zijn.

Alle ongehoorzaamheid aan Zijn onveranderlijke en heilige wet dient bestraft te worden.

De sabbatsheiliging is niet tegen de waarheid maar is waarheid, deze is in overeenstemming met de Bijbel.

De rechtvaardigmaking en zegeningen door het houden van de wet uit het geloof (het oude Verbond) is een deksel dat Christus heeft teniet gedaan zodat de rechtvaardiging uit genade mogelijk is (het nieuwe Verbond).

15  Maar tot den huidigen dag toe, wanneer Mozes gelezen wordt, ligt een deksel op hun hart.

Veel mensen willen gerechtvaardigd worden door het houden van de wet wat een deksel is dat op hun hart ligt. Zij geloven niet in de rechtvaardigmaking uit genade door Christus.

16  Doch zo wanneer het tot den Heere zal bekeerd zijn, zo wordt het deksel weggenomen.

Er ligt een deksel op hun hart dat ze door het onderhouden de wet gerechtvaardigd willen worden en niet door Christus’ genade. De wet blijft ook in het Nieuwe Testament onveranderd, niet om daarmee gerechtvaardigd te worden maar om te doen uit dankbaarheid tot eer van God.

Als een engel anders zou leren dan wat in Gods Woord staat, zo ook als deze de zondag zou leren (die niet in Gods Woord geleerd wordt) in plaats van de wekelijkse sabbat, dan zou hij vervloekt zijn.

9 Gelijk wij te voren gezegd hebben, zo zeg ik ook nu wederom: Indien u iemand een Evangelie verkondigt, buiten hetgeen gij ontvangen hebt, die zij vervloekt. 

De vrijheid in Christus is de vrijheid door genade. De mensen staan niet meer onder de wet om daardoor rechtvaardig te worden maar worden rechtvaardig uit genade.

Paulus waarschuwt tegen de dienstbaarheid, het willen verdienen van de zaligheid door het onderhouden van de wet.

Paulus leert niet dat door de Christelijke vrijheid de wet of één gebod van de 10 heilige geboden niet meer gehouden hoeft te worden. Dit zou Paulus’ leer en leven tegenspreken. Paulus leert namelijk dat de wet heilig, het gebod heilig rechtvaardig en goed is.

5 Denwelken wij ook niet een uur hebben geweken met onderwerping, opdat de waarheid van het Evangelie bij u zou verblijven.

Paulus leerde de waarheid van het Evangelie: genade i.p.v. eigen verdiensten.

6 En van degenen, die geacht waren, wat te zijn, hoedanigen zij eertijds waren, verschilt mij niet; God neemt den persoon des mensen niet aan; want die geacht waren, hebben mij niets toegebracht.

Paulus ziet niet op degenen die iets zijn of hooggeacht worden, deze mensen kunnen Paulus niets leren buiten Gods Woord om. Zo mogen mensen niet bouwen op personen of leraars die de zondag willen handhaven buiten Gods heilig Woord om.

Paulus blijft in hetgeen God hem heeft geleerd in Zijn Woord en neemt geen leer aan buiten Gods Woord en de profeten. Dit is een waarschuwing voor een ieder die de zondag wil handhaven of Gods Woord verdraaien om de zondag te houden in plaats van de sabbat te vieren, God gebiedt ons te blijven in wat Hij ons in Zijn Woord leert.

13  En ook de andere Joden veinsden met hem; alzo dat ook Bárnabas mede afgetrokken werd door hun veinzing.

Petrus at eerst met de onbesneden heidenen maar deed dit later niet uit vrees voor de besneden Joden die leerden dat Joden geen omgang mochten hebben met de onbesneden heidenen.

14  Maar als ik zag dat zij niet recht wandelden naar de waarheid des Evangelies,

De waarheid van het Evangelie is: zalig worden uit genade. Zij wilden dus niet recht wandelen, niet zalig worden uit genade maar door eigen gehoorzaamheid.

zeide ik tot Petrus in aller tegenwoordigheid: Indien gij, die een Jood zijt, naar heidense wijze leeft, en niet naar Joodse wijze, waarom noodzaakt gij de heidenen naar de Joodse wijze te leven?

15   Wij zijn van nature Joden, en niet zondaars uit de heidenen;

16   Doch wetende dat de mens niet gerechtvaardigd wordt uit de werken der wet, maar door het geloof van Jezus Christus, zo hebben wij ook in Christus Jezus geloofd, opdat wij zouden gerechtvaardigd worden uit het geloof van Christus en niet uit de werken der wet; daarom dat uit de werken der wet geen vlees zal gerechtvaardigd worden.